رابطه ي سبك هاي دلبستگي و كيفيت زندگي دانشجويان دانشگاه پيام نور ملاير

(The relationship between interest methods and life quality among the students of Payame-Noor University (Malayer Branch

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه ي سبك هاي دلبستگي و كيفيت زندگي دانشجويان دانشگاه پيام نور شهرستان ملاير بود. آزمودني ها 150 نفر (90 نفر دختر و 60 نفر پسر) بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. ابزارهاي پژوهش، مقياس دلبستگي بزرگسالان (RAAS) و پرسشنامه ي كيفيت زندگي (QLQ) بودند. پايايي اين پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ 0/75 محاسبه گرديد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون در سطح 0/05= α نشان داد كه بين سبك دلبسته ي ايمن و كيفيت زندگي دانشجويان رابطه ي مثبت معناداري وجود دارد اما بين سبك هاي دلبستگي (ناايمن مضطرب دوسوگرا، ناايمن اجتنابگر) و كيفيت زندگي رابطه ي معنادار منفي وجود دارد.

The purpose of this research is to study the relationship between interest methods and life quality among the students of Payame-Noor University of (Malayer Branch). On the basis of simple random sampling, 150 subjects were chosen which consisted of 90 female and 60 male students. The Research instruments Random Adult Assurance Scale (RAAS) and Quality of Life Questionnaire (QLQ). The results of data analysis on the basis of Pearson Correlation coefficient at the significance level of 0.05 show that there is a positive relationship between Secure assurance method and students' life quality and a negative relation between insecure assurance method and life quality.