تأثير آموزش معنوي– مذهبي بر افسردگي، اضطراب، استرس و سلامت معنوي مراقبين كودكان مبتلا به لوسمي

زمينه و هدف: مراقبين كودكان مبتلا به سرطان نقش اصلي و اساسي در امر مراقبت ايفا مي كنند. با آن كه پرداختن به نيازهاي معنوي اين افراد جزء ضروري مراقبت كل نگر در پرستاري شناخته شده، اما در سال هاي اخير كمتر به آن پرداخته شده است. در اين مطالعه تأثير آموزش معنوي ndash; مذهبي بر ميزان افسردگي، اضطراب، استرس و سلامت معنوي مراقبين كودكان مبتلا به لوسمي انجام شد. روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي 60 نفر از مراقبين بيماران مبتلا به لوسمي شركت كردند. گروه مداخله، 5 جلسه مداخلات معنوي مذهبي بر اساس الگوي ريچاردز و برگين روزانه به مدت 60 دقيقه دريافت نمودند. ابزار هاي پژوهش مشتمل بر فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سلامت معنوي و داتس بود كه قبل و بعد از مداخله تكميل شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 تحليل گرديد. نتايج: ميانگين و انحراف معيار سن مراقبين در گروه كنترل و مداخله به ترتيب 6.9±40، 6.2±35.7 سال بود. يافته ها نشان مي دهد در گروه مداخله نمره داس(افسردگي، اضطراب و استرس) بعد از انجام آموزش كاهش يافت (0.05 p)، اما اين كاهش در گروه كنترل ديده نشد (0.05 p). همچنين در گروه مداخله، سلامت معنوي بعد از آموزش به طور معني داري بيشتر از سلامت معنوي قبل از آموزش بوده است (0.001 P). نتيجه گيري: با توجه به تاثير مثبت حمايت معنوي بر سطح سلامت مراقبين، انجام مداخلات آموزشي به دليل هزينه اندك و اثربخشي بيشتر براي اين مراقبان پيشنهاد مي گردد.