چگونگي كاربرد يگان‌هاي توپخانه صحرائي در مقابله با گروه‌هاي تروريستي

پژوهش حاضر باهدف تبيين چگونگي كاربرد توپخانه صحرائي در مقابله با گرو ه هاي تروريستي مبتني بر پژوهشي آميخته (كيفي كمي) انجام‌شده است. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه فرماندهان توپخانه نزاجا از رده گردان به بالا مي‌باشند. حجم نمونه در مرحله مصاحبه به روش هدفمند قضاوتي به تعداد 12 نفر و براي پرسشنامه با فرمول كوكران به تعداد 50 نفر محاسبه و نمونه‌‎گيري به روش طبقه‌اي تصادفي انجام‌شده است. اندازه‌گيري داده‌ها براي تبيين تاكتيك توپخانه صحرائي با ابزار مصاحبه نيمه ساختاريافته و براي آزمون فرضيه هاي پژوهش با ابزار پرسشنامه 27 سؤالي بوده است. روايي ابزار اندازه‌گيري به روش محتوايي و با تأييد خبرگان و پايايي آن براي مصاحبه با پايايي بازآمون (91 درصد) و پرسشنامه با آزمون آلفاي كرونباخ به ميزان (90/0) محاسبه‌شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه؛ 1) سازمان براي رزم توپخانه جهت مقابله با گروه هاي تروريستي بايستي به‌صورت غيرتمركزي و آتشباري باشد، 2) طرح‌ريزي آتش توپخانه بايستي در ابتدا به‌صورت مشروح و كامل و در ادامه ساده و تعجيلي ‌باشد، و 3) شناسايي، انتخاب و اشغال موضع توپخانه نيز بايد به‌صورت تعجيلي و پراكنده در عرض و عمق منطقه ‌باشد.