«تاملي بر روايات مجعول در آثار عطار و مولوي» با مطابقت قرآن، تورات و انجيل (با تاكيد بر روايت هاروت و ماروت)

Comparing the stages of journey and mystical journey in the works of Attar and Imam Khomeini

مطالبي در آثار ادبا و شعرا با برخورداري از زيبايي هاي خاص مطرح مي گردد جنبه هاي جمال شناسي آن موجب مي شود خواننده بدان معتقد گردد، به ويژه اگر گويندگاني چون عطار و مولوي باشند. نگارنده در پژوهش حاضر، بر آفرينش هاي هنري آثار مولوي و عطار نگاهي ديگر داشته و جلوه هايي از استفاده شاعران بزرگ عرفاني از روايت هاي تفسيري غيرواقعي در آن ها بازنموده شده است. هدف اصلي تحقيق، نگاهي ديگرگونه به تمثيل هاروت و ماروت از ديدگاه عطار و مولوي و بررسي روايات مجعول آن در آثار آن ها است. روش تحقيق در اين نوشتار به روش پژوهشي توصيفي -تحليلي استفاده شده است. نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه شيوه بهره گيري عطار و مولوي از روايات مجعول و اغلب داستان هاي تمثيلي چون هاروت و ماروت، اين است كه در آثار مولوي چون مثنوي گاه مفصل و در آثار عطار با ايجاز و نوعي تلميح بسيار ظريف ديده مي شود و بيشتر اهداف حكمي و عرفاني خويش را (گاه بدون توجه به اصالت حكايت و داستان)، در نظر داشته اند تا پيام داستان را به مخاطبان خويش القا كنند و به نظر مي رسد اگرچه از روايات مجعول و اسراييليات استفاده كرده، مولوي و به ويژه عطار، آگاهي چنداني از انجيل و تورات نداشته اند.

The mystics have spoken at various times about how they walk. This article deals with the comparative analysis of the views of Attar Neishabouri and Imam Khomeini on travel and the stages of journey and journey. Both the mystics give a degree to the course of the course, although there are differences of opinion between them regarding the explanation and explanation. The important point is that both mystics have been working towards a common goal, and that the expression of mysticism is in a language that is in the habit of understanding ordinary people because, as both mystics, mysticism is a necessity of human life in all ages, and stepping in this direction all aspects of human life Therefore, it must be eradicated from the particular difficulties and complexities of science, so that the whole human society can be learned. In this research, the descriptive-analytic method, the stages of journey and mystic journey in the works of the writings of Attar and Imam Khomeini have been compared, and the concepts, common and contrastive words in these two, have been identified.