عنوان مقاله :
امكانسنجي استفاده از تفاله ريشه شيرينبيان (.Glycyrrhiza glabra L) بهعنوان بستر رشد و تأثير آن بر ويژگيهاي رشد و جذب عناصر غذايي در كشت بدون خاك توتفرنگي
پديد آورندگان :
صفيزاده ، محمدرضا دانشگاه شيراز - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي داراب - گروه توليدات گياهي , بوستاني ، حميدرضا دانشگاه شيراز - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي داراب - گروه مرتع و آبخيزداري , مير سليماني ، عباس دانشگاه شيراز - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي داراب - گروه توليدات گياهي
كليدواژه :
جمعيت قارچي , عملكرد , كوكوپيت , شاخص سبزينگي (SPAD)
چكيده فارسي :
تفاله ريشه شيرينبيان يك پسماند آلي است كه ميتواند بهعنوان بستر رشد در كشت بدون خاك مورد استفاده قرار گيرد. پژوهشي در قالب طرح كاملاً تصادفي با هشت تكرار براي ارزيابي كارايي تفاله ريشه شيرينبيان بهعنوان يك بستر رشد براي گياه توت فرنگي رقم سِلِوا بهمدت سه ماه در شرايط گلخانه انجام شد. در اين آزمايش، چهار نسبت (حجم:حجم) بستر پرليت:تفاله ريشه شيرينبيان (25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 درصد) با بستر كوكوپيت:پرليت (50:50) (شاهد) مقايسه شد. ويژگيهاي هاي رشد گياه و جمعيت قارچي بستر رشد بهطور معنيداري تحت تأثير نوع بستر رشد قرار گرفت. مقادير عملكرد ميوه و شاخص سبزينگي (SPAD) در بستر مخلوط كوكوپيتپرليت (50:50) افزايش يافت؛ اما با بسترهاي حاوي 25 و 50 درصد تفاله اختلاف معنيداري نداشتند. چگالي ظاهري، گنجايش نگهداري آب و جمعيت قارچي در بسترهاي حاوي 75 و 100 درصد تفاله در مقايسه با ساير بستر هاي رشد بيشتر بود. همچنين، گياهاني كه روي بسترهاي حاوي 75 و 100 درصد تفاله رشد كرده بودند، كمترين عملكرد و شاخص سبزينگي را نسبت به ديگر تيمارها داشتند. تفاله ريشه شيرينبيان در مقايسه با كوكوپيتپرليت داراي غلظت بيشتري از عناصر منگنز، مس، فسفر، آهن و روي بود؛ اما غلظت پتاسيم و سديم آن در مقايسه با كوكوپيتپرليت كمتر بود. با افزايش نسبت تفاله در مخلوط بستر، غلظت آهن و منگنز در برگ ها افزايش يافته و غلظت فسفر و روي كاهش يافت.
عنوان نشريه :
روابط خاك و گياه (علوم و فنون كشت هاي گلخانه اي)
عنوان نشريه :
روابط خاك و گياه (علوم و فنون كشت هاي گلخانه اي)