تاثير حركات ايروبيك بر اضطراب كودكان مبتلا به سرطان

زمينه و هدف: سرطان در زمره بيماري هاي مزمن و رو به تزايد دوران كودكي در سراسر جهان است. اين بيماري با پيامدهاي روان شناختي بسياري از جمله اضطراب همراه مي باشد. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير حركات ايروبيك بر اضطراب كودكان مبتلا به سرطان انجام شد. روش ها: اين پژوهش به روش نيمه تجربي انجام شد. جامعه پژوهش كليه كودكان 7 تا 12 ساله مبتلا به سرطان بودند كه در بخش انكولوژي يكي از بيمارستان هاي مختص به كودكان وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در سال 1393 بستري بودند. نمونه گيري به شيوه در دسترس انجام شد. 31 كودك مبتلا به اضطراب خفيف وارد مطالعه شدند. مداخله به شكل حركات ايروبيك به مدت 45 دقيقه در اتاق بازي طي 6 جلسه انجام شد. در روز پاياني مداخله (روز ششم) و سه هفته بعد مجددا با خواندن عبارات، پرسشنامه براي كودكان تكميل گرديد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري و با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 18 تحليل گرديد. نتايج: يافته هاي پژوهش نشان داد كه ميانگين نمره اضطراب كودكان پس از مداخله (1/33±11/40) و روز پاياني (اتمام مداخله) (2/12 ±10/58) به نسبت قبل از مداخله (1/94 ±12/61) كاهش معني داري داشت (0/001 p). نتيجه گيري: نتايج حاضر نشان دهنده اين است كه حركات ايروبيك به عنوان يك مداخله هنر درماني و غير دارويي سبب كاهش اضطراب كودكان مبتلا به سرطان شد. لذا استفاده از آن جهت برقراري سلامت و شادابي كودكان بستري پيشنهاد مي گردد.