اثر ورزش در آب بر كيفيت زندگي، توده بدني و شاخص‌هاي قلبي زنان ميانسال: يك مطالعه مقدماتي

زمينه و هدف: ميانسالي از مراحل حساس زندگي است كه در صورت عدم فعاليت بدني مناسب مي تواند به كاهش چشمگير كيفيت زندگي منجر شود. تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر هشت هفته ورزش در آب بر كيفيت زندگي، شاخص هاي قلبي و توده بدني زنان ميانسال انجام شد. روش ها: بعد از اندازه گيري شاخص هاي آنتروپومتريك تعداد 20 زن 5545 سال به طور تصادفي و در دو گروه ورزش در آب (10 نفر) و كنترل (10 نفر) وارد شدند. در مرحله پايه هر دو گروه پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني را جهت بررسي كيفيت زندگي تكميل كردند. همچنين شاخص هاي قلبي و توده بدني زنان اندازه گيري شد. ورزشات گروه ورزش در آب هشت هفته، 2 بار در هفته و هر بار يك ساعت انجام شد. بعد از پايان هفته هشتم شاخص هاي پژوهش در هر دو گروه اندازه گيري شد. نتايج: هشت هفته ورزش در آب باعث افزايش معني دار كيفيت زندگي در زنان ميانسال گرديد (0/001=P). به طوري كه علاوه بر امتياز كلي كيفيت زندگي، زير مولفه هاي آن شامل سلامت رواني (0/001=P)، روابط اجتماعي (0/02=P) و سلامت محيط (0/001=P) نيز بهبود يافت. علاوه بر اين فشار خون (0/04=P) و شاخص توده بدني (0/001=P) نيز كاهش معني داري داشت. نتيجه گيري: هشت هفته ورزش در آب احتمالا باعث افزايش معني دار كيفيت زندگي، بهبود شاخص توده بدني و همچنين شاخص هاي قلبي و عروقي در زنان ميانسال مي شود.