اثربخشي آموزش گروهي والدگري مثبت بر استرس و خودكارآمدي والدگري مادران و مشكلات رفتاري دانش آموزان كم‌توان ذهني

زمينه و هدف: با تولد كودك كم توان ذهني در خانواده استرس و مشكلاتي خصوصا براي مادر ايجاد مي شود. در نتيجه آموزش والدين به خصوص مادر اهميت بسزايي دارد. والدگري مثبت از روش هاي آموزش والدين است كه استفاده از آن براي مادراني كه كودك مبتلا به اختلالات رفتاري و عاطفي دارند توصيه مي گردد. اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي والدگري مثبت بر استرس والدگري و خودكارآمدي والدگري مادران و مشكلات رفتاري دانش آموزان كم توان ذهني انجام گرفت. روش ها: در اين پژوهش نيمه تجربي، ۳۰ نفر از مادران دانش آموزان پسر كم توان ذهني خرم آباد به صورت نمونه گيري تصادفي مرحله اي انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند. گروه آزمايش در طي ۸ جلسه ي دو ساعته تحت آموزش برنامه والدگري مثبت ساندرز (۱۹۹۳) قرار گرفتند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل پرسشنامه هاي تنيدگي والديني، خـود اثـرمندي والديني و رفتار كودك بود. داده ها با آزمون كوواريانس چند متغيره و كوواريانس تك متغيره تحليل شد. نتايج: نتايج نشان داد كه آموزش والدگري مثبت بر مشكلات رفتاري (شدت مشكل و فراواني مشكل) دانش آموزان، استرس والدگري و خودكارآمدي والدگري مادران دانش آموزان كم توان ذهني تأثير دارد (P˂0.001, F=38.712، 0/119= ضريب لامبداي ويلكز، 0/881= اندازه اثر). نتيجه گيري: آموزش گروهي مادران دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير به روش والدگري مثبت بر استرس والدگري و خودكارآمدي والدگري مادران و همچنين بر مشكلات رفتاري (از نظر شدت و فراواني مشكل) دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير تأثيرگذار است و طراحي و اجراي جلسات آموزش براي والدين پيشنهاد مي شود.