رابطه‌ي خودتنظيمي يادگيري و راهبردهاي فراشناختي خواندن با مشكلات يادگيري به زبان دوم در دانش آموزان دو زبانه (برازش مدل ساختاري)

مقدمه: افراد دوزبانه به دليلِ متفاوت بودن زبان مادري شان با زبان رسمي در زمينه يادگيري با مشكلاتي مواجه هستند كه شيوه خودتنظيمي و راهبردهاي فراشناختي مي توانند آن را تعديل نمايند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ي بين خودتنظيمي يادگيري و راهبردهاي فراشناختي خواندن با مشكلات يادگيري به زبان دوم در دانش آموزان دو زبانه انجام شد. روش: مطالعه حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. 390 دانش آموز به شيوه تصادفي از ميان دانش آموزان دختر و پسر دوزبانۀ مقطع متوسطه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي (MSLQ)، مقياس آگاهي فراشناختي از راهبردهاي خواندن (MARSI) و مقياس مشكلات يادگيري(CLDQ) استفاده شد. يافته ها: برازش مدل ساختاري نشان داد كه بين خودتنظيمي يادگيري و راهبردهاي فراشناختي خواندن با مشكلات يادگيري به زبان دوم رابطه ي منفي معناداري وجود دارد و مدل از برازش مطلوبي برخوردار است. نتيجه گيري: به نظر مي رسد شناسايي و ارتقاي راهبردهاي خودتنظيمي و فراشناختي در برنامه هاي آموزشي احتمال بروز مشكلات يادگيري را كاهش مي دهد.