مقايسه افكار خودكشي و سطح استرس بين دانشجويان افسرده با تيپ هاي زماني صبحگاهي و شامگاهي

مقدمه: تيپ هاي زماني از جمله عوامل تاثيرگذار درشاخص هاي روانشناختي افراد است. هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه افكار خودكشي و سطح استرس بين دانشجويان افسرده با تيپ هاي زماني صبحگاهي و شامگاهي بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع مقايسه اي بوده و جامعه آماري آن را دانشجويان افسرده دانشگاه پيام نور و آزاد اسلامي سميرم در سال تحصيلي ۹۶۱۳۹۵ تشكيل مي دادند. به شيوه نمونه گيري در دسترس، به ۳۰۰ نفر دانشجو دفترچه حاوي پرسشنامه هاي افسردگي بك (۱۹۷۶)، تيپ هاي زماني صبحگاهيشامگاهي هورن و استبرگ (۱۹۷۶)، پرسشنامه افكار خودكشي بك (۱۹۷۶) و پرسشنامه استرس لاويبوند و لاويبوند (۱۹۹۵) داده شد. بعد از حذف پرسشنامه هاي فاقد اعتبار، ۱۵۳ نفر واجد افسردگي (بر اساس نقطه برش پرسشنامه افسردگي بك) تشخيص داده شدند كه از اين تعداد، ۱۸ نفر به عنوان تيپ زماني صبحگاهي و ۶۴ نفر به عنوان تيپ زماني شامگاهي تشخيص داده شدند، كه نمرات افكار خودكشي و استرس آنهابا استفاده از نرم افزار ۲۱ spss و آزمون t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين افكار خودكشي و سطح استرس دانشجويان افسرده در تيپ هاي زماني صبحگاهي و شامگاهي تفاوت معناداري وجود دارد (۰/۰۵ P). نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده مي توان نقش احتمالي تيپ هاي زماني را در شدت افكار خودكشي و استرس افراد افسرده در نظر گرفت كه اليته پژوهش هاي بيشتري در اين زمينه مورد نياز است.