اثربخشي آموزش معنا درماني بر تاب‌آوري و بهزيستي‌ روان‌شناختي زنان داراي تجربه سوگ

مقدمه: از دست دادن يكي از اعضاي خانواده موجب برهم خوردن تعادل افراد مي شود و معنا در زندگي با بهزيستي درآميخته و نقش مؤثري بر توانايي آن ها در كنار آمدن مثبت با فشارهاي رواني و تاب آوري دارد. هدف:هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش معنا درماني بر تاب آوري و بهزيستي روان شناختي زنان داراي تجربه سوگ بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي و طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش زنان داراي تجربه سوگ مراجعه كننده به مراكز مشاوره پليس شهر تهران در بهار سال ۱۳۹۸ بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفري آزمايش و گواه تقسيم قرار داده شدند. ابزار گردآوري پرسشنامه هاي تاب آوري كانر و ديويدسون و بهزيستي روان شناختي ريف است. گروه آزمايش به مدت ۱۰ جلسه ي ۹۰ دقيقه اي آموزش معنا درماني شركت داده شدند. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد.يافته ها: آموزش معنا درماني منجر به افزايش تاب آوري و بهزيستي روان شناختي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شد.نتيجه گيري:درمانگران مي توانند از معنا درماني به عنوان راهكاري مؤثر براي بهبود تاب آوري و بهزيستي رواني افراد داراي تجربه سوگ استفاده كنند.