مقايسه اثربخشي دارودرماني و توانبخشي شناختي بر حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال ADHD شهر اهواز

مقدمه: اختلال نقص توجه بيش فعالي اختلال عصبي تحولي است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي دارودرماني و توانبخشي شناختي بر حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه بيش فعالي شهر اهواز اجرا گرديد. روش: نمونه پژوهش شامل ۴۵ نفر (دو گروه ۱۵ نفره آزمايش و يك گروه ۱۵ نفره كنترل) از دانش آموزان مبتلا به اختلال بيش فعالي بود كه به صورت نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. روش پژوهش پيش آزمون پس آزمون پيگيري با گروه كنترل بود و جهت جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه هاي آزمون فراخناي ارقام مستقيم استفاده شد. يافته‌ها: براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كواريانس و آزمون تعقيبي بنفروني و نرم افزار اس پي اس اس استفاده شد. نتايج به دست آمده از تحقيق نشان داد كه توانبخشي شناختي تأثير متفاوتي به نسبت دارودرماني بر حافظه فعال كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه بيش فعالي دارد. به عبارتي ديگر تأثير توانبخشي شناختي بر حافظه فعال داراي تأثيرات بيشتري نسبت به درمان دارويي است كه اين تأثيرگذاري در مرحله پيگيري ۱/۵ ماهه تداوم داشت. نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت درمان كودكان داراي نقص توجه بيش فعالي به وسيله توانبخشي شناختي داراي تأثيرات بيشتر و بهتري براي درمان كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه بيش فعالي است.