همبستگي كانوني ادراكات والديني با بهزيستي روانشناختي و اجتماعي در دانشجويان

مقدمه: سلامت صرفاً به منزله غياب بيماري نبوده و بهزيستي رواني و اجتماعي را نيز در بر مي‌گيرد. به نظر مي‌رسد بهزيستي روان‌شناختي و اجتماعي از سبك‌هاي فرزندپروري والدين آنها تأثير مي پذيرد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي همبستگي كانوني ادراكات والديني با بهزيستي روان‌شناختي و اجتماعي در دانشجويان انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري آن را دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه پيام نور مشهد در ترم پاييز ۱۳۹۷ تشكيل دادند. تعداد ۲۱۰ نفر از اين دانشجويان با روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و مقياس‌هاي ادراكات والديني (رابينز، ۱۹۹۴)، بهزيستي روان شناختي (ريف، ۱۹۸۹) و بهزيستي اجتماعي (كيز، ۱۹۹۸) را تكميل كردند. داده‌ها با ضريب همبستگي پيرسون و همبستگي كانوني و با نرم افزار ۲۵SPSS. تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميان ادراكات والديني و بهزيستي روانشناختي و اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد. واريانس مشترك ادراكات والديني و بهزيستي روانشناختي و اجتماعي ۳۴ درصد بود. نتيجه‌گيري: بر اين اساس به نظر مي‌رسد رفتار گرم و صميمانه و توأم با محبت پدر و مادر نسبت به فرزندان مي‌تواند تأثيرات نسبتاً پايداري بر سلامت رواني آنان بر جاي بگذارد.