نقش واسطه‌اي دشواري در تنظيم هيجان در رابطه بين دل‌بستگي به والدين و علائم اختلال اضطراب اجتماعي در نوجوانان دختر

مقدمه: سبك‌هاي دل‌بستگي از منابع درون فردي هستند كه مي‌توانند سبب تعديل سطوح تنش و ناتواني در شرايط ناگوار شده و اثرات منفي تنش را كم‌رنگ‌تر جلوه دهند. هدف: هدف اين تحقيق نقش واسطه‌اي دشواري در تنظيم هيجان در رابطه بين دل‌بستگي به والدين و علائم اختلال اضطراب اجتماعي در نوجوانان دختر است. روش: مطالعه حاضر از نوع توصيفي همبستگي بوده و جامعه آماري اين مطالعه شامل دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول ناحيه يك و دو شهر شيراز در سال تحصيلي ۹۷-۱۳۹۶ است. در اين پژوهش مجموعاً ۱۷۵ دانش‌آموز به صورت نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري اطلاعات از دل‌بستگي، اضطراب و دشواري تنظيم هيجان استفاده شد. داده‌ها با استفاده آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه دشواري در تنظيم هيجان در رابطه بين دل‌بستگي به والدين و اضطراب اجتماعي نقش واسطه‌اي ايفا مي‌كند و بين دل‌بستگي به والدين و دشواري در تنظيم هيجان نوجوانان دختر رابطه معني‌داري (۰/۰۵ P) وجود دارد. نتيجه‌گيري: در نتيجه مي‌توان گفت دل‌بستگي به والدين به عنوان يك مكانيسم زير بنايي در بهبود عملكرد اضطراب اجتماعي عمل كرده و متغير دشواري در تنظيم هيجان سبب ايجاد علائم اختلال اضطراب اجتماعي نوجوانان دختر مي‌گردد.