مدل شبيه‌سازي ذهن؛ درماني مؤثر در كاهش تجارب تجزيه‌اي ناشي از حوادث آسيب‌زا در افراد مبتلا به لكنت زبان

مقدمه: لكنت زبان مي‌تواند به دنبال تجربه حوادث آسيب‌زا و استرس ناشي از آن شروع شود و علائم ‌تجزيه‌ اي را به همراه داشته باشد. يكي از درمان‌هاي نويدبخش در درمان لكنت و مشكلات همراه آن، مدل شبيه سازي ذهن است. هدف: هدف از پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشي مدل شبيه‌سازي ذهن بر كاهش تجارب ‌تجزيه ‌اي ناشي از حوادث آسيب‌زا در افراد مبتلا به لكنت بود. روش: اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامي افراد مبتلابه لكنت زبان بود كه در سال ۱۳۹۷ به كلينيك توانمندسازان‌ ذهن مراجعه‌ كردند. از‌ اين ‌ميان، تعداد ۳۰ نفر از مردان ۴۵-۱۸ ساله داراي لكنت كه سابقه تجربه حادثه استرس‌آور را داشتند، به‌صورت در دسترس انتخاب‌ شده و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. پس از سنجش سطح پايه علائم تجزيه‌اي همه افراد با استفاده از مقياس تجارب ‌تجزيه‌ اي برنستين و همكاران (۱۹۹۳)، افراد گروه‌آزمايش درمان مدل شبيه‌سازي ذهن را دريافت كردند؛ درحالي‌كه گروه‌ كنترل هيچ مداخله‌اي را دريافت نكرد. در‌آخر، ميزان تجارب تجزيه‌اي افراد مجدداً اندازه‌گيري شد. هم‌چنين، داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل‌كوواريانس چندمتغيري و نرم افزارSPSS ۲۳ تجزيه‌ و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مدل شبيه‌سازي ذهن در مقايسه با گروه كنترل، بر كاهش تجارب ‌تجزيه ‌اي (فراموشي‌تجزيه‌ اي، گسست‌ازخويشتن/گسست از ‌واقعيت و تخيل/‌جذب) افراد مبتلابه لكنت داراي تجربه حوادث آسيب‌زا، مؤثر بوده است (۰/۰۰۱ p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج بدست آمده مي‌توان اذعان داشت كه استفاده از اين ‌روش نوين مي‌تواند با توانمندسازي ذهن مبتلايان، درمانگران را در درمان مؤثر لكنت زبان و مشكلات همراه آن ياري نمايد.