نقش كاركردهاي اجرايي و ريسك‌پذيري در پيش‌بيني سبك تصميم‌گيري دانشجويان

ﻣﻘﺪﻣﻪ: تصميم‌گيري و پيامدهاي آن نقش كليدي بر كيفيت زندگي انسان دارد، به‌گونه‌اي كه مي‌توان گفت زندگي انسان ماحصل مجموعه گزينش‌ها و تصميمات اوست. هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين نقش پيش‌بيني‌كنندگي كاركردهاي اجرايي مغز و ريسك‌پذيري در سبك‌هاي تصميم‌گيري دانشجويان بود. روش: طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد كرمانشاه در سال تحصيلي ۹۸۱۳۹۷ بود. از بين اين دانشجويان ۲۴۰ نفر (دختر و پسر) با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي سبك‌هاي تصميم‌گيري (اسكات و بروس، ۱۹۹۵)، كاركردهاي اجرايي نجاتي (۱۳۹۲) و ريسك‌پذيري (احمد پوردارياني، ۱۳۸۹) استفاده گرديد. داده‌ها از طريق همبستگي پيرسون و رگرسيون گام‌به‌گام و به كمك نرم‌افزار ۲۱ SPSS تحليل شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد انعطاف‌پذيري، برنامه‌ريزي، حافظه و شناخت اجتماعي توانايي پيش‌بيني مثبت و معنادار سبك تصميم‌گيري منطقي دانشجويان را دارند (۰/۰۰۵ ge;P). از بين مؤلفه‌هاي كاركردهاي اجرايي‌ فقط شناخت اجتماعي پيش‌بيني كننده مثبت و معنادار سبك تصميم‌گيري شهودي بود (۰/۰۰۰۱˂P). سبك‌هاي تصميم‌گيري وابسته، آني و اجتنابي با كاركردهاي اجرايي رابطه منفي و معنادار داشتند. ريسك‌پذيري فقط توانايي پيش‌بيني مثبت و معنادار سبك تصميم‌گيري آني دانشجويان را داشت (۰/۰۰۱˂P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي حاصله مي‌توان نتيجه گرفت تركيب متفاوتي از مؤلفه‌هاي كاركردهاي اجرايي هر يك از سبك‌هاي تصميم‌گيري را پيش‌بيني مي‌كنند. دليل اين امر را مي‌توان فرايندهاي متفاوت شناختي يا هيجاني دخيل در سبك‌هاي تصميم‌گيري دانست.