تأثير نوروفيدبك در كاهش علائم اختلال نقص توجّه و بيش‌فعالي: يك مطالعۀ فرا تحليل

اختلال نقص توجه و بيش فعالي، به‌عنوان شايع‌ترين اختلال دوران كودكي شناخته شده است از سوي ديگر نوروفيدبك به عنوان يك روش درماني غيرتهاجمي بخوبي مورد استقبال قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر فراتحليل پژوهش‌هاي انجام شده در مورد تأثير نوروفيدبك در كاهش اختلال نقص توجه با تأكيد بر پژوهش‌هاي ايراني بود. با استفاده از پايگاه ‌هاي اطلاعاتي داخلي (نورمگز، مگيران، سيويليكا و SID) به يافتن و جمع‌ آوري تمام گزارش‌ هاي پژوهشي اقدام شد. نمونه مطالعات مورد استفاده شامل ۱۰ مطالعه انجام شده از ۱۳۹۵ تا ۶ ماهه اول ۱۳۹۸ در سراسر ايران بود كه ۱۱۱۸ نفر آزموني را در بر مي‌گرفت. داده‌هاي حاصل از اين ۳۱ مطالعه با روش اندازه اثر تفاوت ميانگين استاندارد شده يا d كوهن (۱۹۸۸؛ هومن، ۱۳۸۷) براي مدل اثرهاي ثابت مورد فرا تحليل قرار گرفتند. تمام عمليات آماري با استفاده از ويرايش دوم نرم‌افزار جامع فراتحليل CMA انجام شد. يافته‌ها نشان دادند كه ميانگين اندازه اثر كلي مطالعات مورد بررسي براي مدل اثرات ثابت برابر ۰/۵۷۴ و براي اثرات تصادفي برابر ۱/۲۱۴ هست كه هر دو در سطح ۰/۰۰۱=P معنادار هستند. درمان ‌هاي غير دارويي در جلسه ‌هاي متعدد و در سنين پايين مي‌تواند نشانه‌ هاي اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي افراد را بهبود ببخشيد و كاهش دهد.