پيش‌بيني اعتياد به اينترنت بر اساس مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني دانشجويان

مقدمه: اعتياد به اينترنت در بين دانشجويان تحت ‌الشعاع عوامل روان‌شناختي گوناگوني است كه مي‌توان از اين ميان به مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني اشاره كرد. هدف: پژوهش حاضر، با هدف تعيين رابطه بين مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني دانشجويان با اعتياد به اينترنت و همچنين، پيش‌بيني اعتياد به اينترنت بر اساس مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني دانشجويان دانشگاه پيام نور انجام شد. روش: روش اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه شامل كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود و نمونه شامل ۲۵۰ دانشجو بود كه از طريق نمونه‌ گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات علاوه بر پرسش نامه جمعيت شناختي از سه پرسشنامه اعتياد به اينترنت يانگ (۱۹۹۶) مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون (۱۹۸۳) و امنيت رواني مازلو (۲۰۰۴) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف ‌معيار) و تحليل رگرسيون چند متغيره از طريق نرم‌افزار ۲۲ SPSS استفاده شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد رابطه معناداري بين اعتياد به اينترنت با مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني دانشجويان وجود دارد (۰/۰۵ P). همچنين، ۸/۷ درصد از واريانس متغير اعتياد به اينترنت دانشجويان توسط مهارت‌هاي اجتماعي و ۲/۳ درصد توسط امنيت رواني تبيين مي‌شود. نتيجه‌ گيري: بنابراين، مي‌توان گفت ميزان مهارت‌هاي اجتماعي و امنيت رواني بالا با كاهش اعتياد به اينترنت رابطه مثبت و معناداري دارد و كاهش ميزان اعتياد به اينترنت را پيش‌بيني مي‌كنند.