بررسي كيفيت زندگي بيماران ديابتي شهرستان سبزوار در سال 1395

مقدمه: كيفيت زندگي برآيند مهم سلامتي به شمار مي رود و به عنوان يك موضوع اصلي در مراقبت از بيماران مختلف از جمله بيماران مبتلا به ديابت مورد توجه قرار مي گيرد. هدف: اين مطالعه با هدف بررسي كيفيت زندگي بيماران ديابتي شهرستان سبزوار انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي به روش نمونه گيري در دسترس بر روي 189 بيمار ديابتي مراجعه كننده به مركز انجمن ديابت سبزوار در سال 1395 انجام شد، ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه كيفيت زندگي توماس (DQOLBCI) و پرسشنامه مشخصات فردي و بيماري بود، سپس داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون هاي آماري t مستقل، آناليز واريانس و آزمون هاي تعقيبي مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: ميانگين سن بيماران 5/ 12 ±7/ 51 سال بود/ ميانگين امتياز كيفيت زندگي در بيماران 62/ 0 ±4/ 3 از 5 بود/ ميانگين امتياز كسب شده در رضايت افراد از كنترل ديابت و رفتارهاي مراقبتي از خود به ترتيب 69/ 0 ± 6/ 3و 8/ 0 ± 5/ 3بود بررسي كيفيت زندگي بيماران ديابتي با متغيرهاي دموگرافيك سن، جنس، وضعيت تأهل، شغل و تحصيلات ارتباط آماري معني داري مشاهده نشد (P 0/05) بين دفعات بستري با كيفيت زندگي رابطه معني داري به دست آمد (P 0/05) ارتباط دو حيطه رضايت افراد و رفتارهاي مراقبتي بيماران با سطح تحصيلات ارتباط آماري معني داري را نشان داد (P 0/05) بحث و نتيجه گيري: با توجه به ارتباط كنترل ديابت و رفتارهاي خود مراقبتي بر مطلوب بودن كيفيت زندگي پيشنهاد مي شود آموزش هاي خود مراقبتي به جهت ارتقا كيفيت زندگي بيماران ديابتي مورد توجه بيشتري قرار گيرد/