بررسي ارتباط ضايعات دهاني و پنوموني زودرس وابسته به تهويه مكانيكي در بيماران تحت تهويه مكانيكي بخش مراقبت‌هاي‌ ويژه

مقدمه: بهداشت دهان يكي از مراقبت هاي ضروري در بيماران بستري در بخش هاي ويژه است. بهداشت دهان نامناسب منجر به عوارض ناخوشايند دهاني در بيماران مي شود كه مي تواند ساير ارگان ها مانند ريه را نيز درگير نمايد. هدف: اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط ضايعات دهاني و پنوموني زودرس وابسته به تهويه مكانيكي طراحي شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه ي مقطعي از نوع توصيفي تحليلي بود كه در سال 1392 انجام شد. در اين مطالعه 74 بيمار مورد بررسي قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده شامل اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس Beck وCPIS بود. ميزان ابتلا به ضايعات دهاني و پنوموني در روزهاي سوم و چهارم بستري بودن بيماران و نيز ارتباط اين دو متغير با استفاده از آمار توصيفي و آزمون مك نمار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد در روز سوم 79/7% و در روز چهارم 90/54% از بيماران به ضايعات دهاني مبتلا شدند. ميزان ابتلا به پنوموني نيز در روز سوم 5/4% و در روز چهارم 27/02% گزارش شد. بين ضايعات دهاني و ابتلا به پنوموني با آزمون مكنمار در روز سوم با P 0.001 و در روز چهارم با P 0.001ارتباط آماري معنادار نشان داده شد. بحث و نتيجه گيري: توصيه مي شود، پرستاران براي پيشگيري از پنوموني به بهداشت دهان بيماران تحت تهويه مكانيكي بيشتر توجه كنند، زيرا ابتلا به پنوموني، وابستگي بيشتر بيمار به دستگاه تهويه مكانيكي و افزايش طول مدت بستري را در پي خواهد داشت.