بررسي اثربخشي حساسيت زدايي از طريق حركات تعقيبي چشم بر علائم اختلال استرس پس از سانحه جانبازان مرد

مقدمه: با توجه به اينكه ميزان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در ميان جانبازان شيوع بالايي دارد، از سوي ديگر، اين اختلال مشكلات عديد ه اي براي جانبازان و خانواد ه ها ايجاد مي كند، هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير روش درمان حساسيت زدايي از طريق حركات تعقيبي چشم (EMDR) بر علائم PTSD جانبازان مرد مقيم در آسايشگاه مي باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، از نوع تحقيق نيمه آزمايشي با پيش و پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش جانبازان مقيم در آسايشگاه كهريزك تهران (1394) بود. 20 جانباز به روش نمونه گيري در دسترس در دو گروه مداخله و كنترل تخصيص تصادفي شدند. گروه مداخله، EMDR گروهي را در طول ده جلسه (يك جلسه در هفته، 90 دقيقه) دريافت كردند. در اين تحقيق از فهرست اختلال استرس پس از ضربه، ويرايش نظامي (PCLM) استفاده شد. تحليل آماري با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با روش آماري تحليل كواريانس انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد بين نمره كل ( F=1/05، sig=0/318) PTSD) و زير مقياس هاي آن؛ تجربه مجدد حادثه آسيب زا (​​0/218=F=1/63، sig)، كرخي عاطفي و اجتناب ( 0/473=F=0/017، sig) و برانگيختگي شديد (F=0/641،sig=0/434) در جانبازان، قبل و بعد از درمان با EMDR تفاوت معناداري وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه كاربرد اين مداخله، در كاهش علائم استرس پس از سانحه از جمله؛ تكرار خاطرات تجربه آسيب زا، اجتناب، كرختي عاطفي و برانگيختگي فيزيولوژيكي در جانبازان تأثير چشمگيري دارد، لذا، مي توان گفت، EMDR با خلق فرصتي نو براي آموختن رفتارهاي سازگارانه تازه به جانبازان ياري مي كند تا بتوانند مهارت هاي لازم براي حل مسائل جاري خود به دست آورند.