بررسي تأثير آموزش سامانه فرماندهي حادثه بيمارستاني بر ميزان آمادگي پرسنل پرستاري بيمارستان‌هاي نظامي شهر مشهد در مقابله با حوادث هسته‌اي

مقدمه: با توجه به نقش اساسي پرستاران در مواجهه با حوادث هسته ي، ارتقاء سطح آمادگي آنان در مواجهه با اين رويدادها ضروري است. امروزه اغلب كشورها از سامانه فرماندهي حادثه به عنوان مدل فرماندهي، نظارت و هماهنگي منابع و نيروي انساني در بحران ها استفاده مي نمايند. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير آموزش سامانه فرماندهي حادثه بيمارستاني بر ميزان آمادگي پرسنل پرستاري بيمارستان هاي نظامي شهر مشهد در مقابله با حوادث هسته اي انجام شده است. مواد و روش ها: اين پژوهش، از نوع نيمه تجربي است كه در سال 96 -1395 در بيمارستان هاي نظامي شهر مشهد با مشاركت 83 نفر از پرستاران به روش تخصيص سرشماري در دو گروه آزمون و كنترل انجام شد. كارگاه مديريت بحران در حوادث هسته اي گروه آزمون، در طول دو روز اجرا شد. قبل و يك هفته و يك ماه پس از اجراي برنامه پرسشنامه محقق ساخته در اختيار گروه آزمون و كنترل قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي و با نرم افزار SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافيك و سطح آمادگي قبل از مداخله اختلاف معناداري نداشتند (P 0/05). آزمون آنواي اندازه هاي تكراري اختلاف معني داري را در نمره كل آمادگي گروه آزمون در مرحله قبل از مداخله (24/51 ± 114/54)، يك هفته (17/1 ± 165/47) و يك ماه (16/7 ± 170/23) بعد از مداخله نشان داد (0/001 P lt;). در حالي كه اين آزمون در نمره كل آمادگي گروه كنترل در مرحله قبل از مداخله (29/33 ± 134/83) يك هفته (20/1 ± 144/88) و يك ماه (19/21 ± 151/64) بعد از مداخله اختلاف معني داري را نشان نداد (P 0/05). بحث و نتيجه گيري: به كارگيري سامانه فرماندهي حادثه بيمارستاني در ارتقاء آمادگي پرستاران در مقابله با حوادث هسته اي مؤثر مي باشد.