بررسي رابطه اضطراب و افسردگي با اختلالات اسكلتي عضلاني در افراد نظامي

مقدمه: شايع ترين مشكلات سـلامت شـغلي افراد اختلالات اسكلتي عضلاني، افسردگي و اضطراب در محيط كار مي باشند كـه روي سلامتي افراد و بهره وري مؤثر مي باشد. وجود چنين اختلالاتي در محيط كار محققان را بر آن داشته تا تحقيقات گسترده اي در اين زمينه انجام دهند. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي رابطه اضطراب و افسردگي با اختلالات اسكلتي در افراد نظامي بود. مواد و روش ها: اين يك مطالعه مقطعي و از نوع توصيفي تحليلي بوده كه روي 70 نفر از افراد نظامي در سال 1395 در يك ستاد نظامي به روش سرشماري انجام شد. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه استاندارد كرنل (Cornell) براي ارزيابي اختلالات اسكلتي عضلاني و پرسشنامه اضطراب و افسردگي گلدبرگ (Goldberg) بود. براي آناليز داده ها از آمار توصيفي و تحليلي شامل آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تحليل واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بيشترين اختلالات اسكلتي عضلاني به ترتيب در ناحيه كمر (48 % )، پشت (41 % ) و شانه (37 % ) بود. امتياز به دست آمده از پرسشنامه هاي اضطراب و افسردگي نشان داد كه وضعيت اضطراب (2/05) 13/42 و افسردگي (1/50) 12/74 در حالت متوسطي قرار داشت. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين اضطراب (0/01= P ) و افسردگي (0/01= P ) با اختلالات اسكلتي عضلاني ارتباط معني داري وجود داشت. به طوري كه با افزايش اضطراب و افسردگي، اختلالات اسكلتي عضلاني افزايش مي يافت. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ارتباط معني داري بين اضطراب و افسردگي با اختلالات اسكلتي عضلاني وجود داشت و بايد جهت كاهش اضطراب و افسردگي در محيط كار، اقدامات لازم مثل بهبود وضعيت ارگونومي محل كار صورت گيرد.