بررسي تأثير الگوي توانمند سازي خانواده محور بر تبعيت از درمان در بيماران ديابتي نوع 2 داراي اختلال قلبي مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي منتخب آجا

مقدمه: آموزش در ديابت و اختلالات قلبي يك مسئله اساسي و مهم در دستيابي به توانمندسازي و تبعيت مطلوب بيمار از رژيم درماني است توجه به توانمندسازي خانواده بيماران نيز مي تواند مديريت و كنترل مطلوب بيماري را در بيمار تسهيل نمايد. به همين منظور اين مطالعه با هدف تعيين تأثير بكارگيري الگوي توانمندسازي خانواده محور بر تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو داراي اختلالات قلبي صورت پذيرفت. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه كارآزمايي باليني بوده كه در سال 95-1394 انجام شد و طي آن 56 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو داراي اختلالات قلبي در بيمارستان هاي منتخب تابعه آجا بر اساس معيارهاي ورود، واحدهاي مورد پژوهش انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم و مورد بررسي قرار گرفت. براي گروه مداخله طي 8 جلسه 60 تا 90 دقيقه اي بر طبق الگو آموزش هاي لازم داده شد و از آنان درخواست شد اين آموزش ها را با خانواده خود در ميان بگذارند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه هاي اطلاعات فردي، توانمندي و تبعيت از درمان در بيماري هاي مزمن بود كه همه پرسشنامه ها قبل از مداخله و پس از مداخله و پرسشنامه تبعيت از درمان مجدداً چهار هفته پس از مداخله در اختيار دو گروه و خانواده آنان قرار گرفت. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون دقيق فيشر، تي زوجي، تي مستقل و آناليز آنوا و آزمون تعقيبي شفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد از نظر متغير دموگرافيك هيچ گونه تفاوت معناداري در ميان دو گروه مداخله و كنترل قبل از مطالعه مشاهده نگرديد (P 0/05)، بين ميانگين نمرات توانمندي بيمار و توانمندي عضو فعال خانواده و تبعيت از درمان در بيماري هاي مزمن و ميانگين مقادير HBA1C و LDL قبل از مداخله تفاوت آماري معنادار وجود نداشت (P 0/05) اما بعد از مداخله، به غير از ميزان LDL در بقيه موارد اختلاف آماري معناداري بين دو گروه مشاهده شد (P 0/05). بحث و نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاكي از اثرات مثبت اجراي الگوي توانمند سازي خانواده محور بر افزايش تبعيت از درمان در بيماران بود.