مقايسه انواع، علل و راهبردهاي كا‌هش خطاي دارويي از ديدگاه مربيان و دانشجويان پرستاري

مقدمه: اجراي دستورات دارويي، بخش مهمي از فرآيند درمان و مراقبت بيمار و همچنين خطرناك ترين وظيفه پرستار است كه خطا در انجام آن با بروز پيامدهاي نامطلوب، تهديدي براي امنيت بيمار، محسوب مي شود. هدف: اين پژوهش با هدف مقايسه انواع، علل و راهبردهاي كاهش خطاي دارويي از ديدگاه مربيان و دانشجويان پرستاري انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي تحليلي است كه در سال 1395 بر روي مربيان (20 نفر) و دانشجويان پرستاري (80 نفر) در دانشكده پرستاري و مامايي اهواز انجام شده است. ابزار مطالعه، پرسشنامه اي پژوهشگر ساخته بود كه روايي آن بر طبق نظرات ده نفر از اعضاي هيئت علمي صاحب نظر بررسي شد و براي تعيين پايايي پرسشنامه نيز از روش آزمون آزمون مجدد استفاده گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شد. سطح معني داري براي كليه آزمون ها كوچك تر از 0/ 05 در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه 75 درصد از مربيان پرستاري حداقل يك بار شاهد بروز خطاي دارويي در دانشجويان پرستاري و 75/ 48 درصد از دانشجويان پرستاري بيش از يك بار مرتكب خطاي دارويي شدند. بيشترين نوع خطاي دارويي از ديدگاه مربيان، دادن داروي اشتباه (3/ 17 درصد) و از نظر دانشجويان سرعت بالاي انفوزيون (49/ 16 درصد) بيان شده است. بيشترين علل خطاهاي دارويي از ديدگاه مربيان كمبود اطلاعات دارويي (22/ 0±95/ 4) و از نظر دانشجويان بي دقتي و حواس پرتي (77/ 0±3/ 4) بود. بيشترين دارويي كه در مورد آن اشتباه رخ داده به ترتيب سفازولين، جنتامايسين و راني تيدين بوده است. بهترين راهبردهاي كاهش اشتباهات دارويي از ديدگاه مربيان شامل اختصاص دادن زمان بيشتر در كارآموزي به تكرار اطلاعات دارويي و محاسبات آن ها (89/ 20 درصد) و از ديدگاه دانشجويان ارائه درس داروشناسي بر اساس مراقبت پرستاري (90/ 17) ذكر شد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه اشتباهات دارويي از ديدگاه مربيان و دانشجويان پرستاري بسيار محرز مي باشد، بنابراين تدوين برنامه هاي آموزش مداوم براي افزايش اطلاعات دارويي و كاهش بروز خطاها ضروري است.