رابطه بين رهبري تحول آفرين با اشتياق كاري در پرستاران

مقدمه: روش هاي سنتي رهبري و مديريت در شرايط پويا و متغير امروزي مؤثر نيست. در همين راستا لزوم استفاده از شيوه هاي نوين رهبري مانند سبك تحول آفرين، در مديريت پرستاري امري بديهي است. هدف: اين مطالعه به منظور بررسي رابطه بين سبك رهبري تحول آفرين با اشتياق كاري انجام گرديد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي كه در سال 1395 انجام شد، 240 نفر از پرستاران بيمارستان هاي آموزشي شهر اهواز براي بررسي اطلاعات مورد نياز، با روش سرشماري انتخاب شدند و پرسشنامه هاي سبك رهبري چندعاملي و اشتياق كاري را تكميل كردند. داده ها با روش آماري ضريب همبستگي ساده و چندگانه و نرم افزار spss نسخه 16 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بر اساس نتايج مطالعه، روابط مثبت و معني داري بين ابعاد رهبري تحول آفرين از جمله نفوذ آرماني (97/5±19/19)، انگيزش الهامي (62/3±10)، برانگيختگي عقلاني (22/3±74/9) و ملاحظه فردي (24/3±88/8) با حيطه هاي اشتياق به كار (نيرومندي، وقف، جذب) وجود دارد (P 0.001). همچنين يافته هاي تحقيق نشان دادند كه انگيزش الهامي، بيشترين نقش را در تبيين اشتياق كاري برخوردار است (P 0.001). بحث و نتيجه گيري: حمايت و هدايت كاركنان كه از ويژگي هاي سبك رهبري تحول آفرين است، مي تواند امنيت روانشناختي پرسنل پرستاري را افزايش دهد و از اين طريق اشتياق كاري و دلبستگي به كار در آنان تقويت شود.