شماره ركورد :
1151097
عنوان مقاله :
بررسي ارتباط بين هوش اخلاقي و ويژگي‌هاي جمعيت شناختي پرستاران بخش مراقبت‌هاي ويژه
پديد آورندگان :
سعيد ، ياسر دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پرستاري , آفاقي ، عفت دانشگاه علوم پزشكي آجا - دانشكده پرستاري - گروه داخلي-جراحي , تابانژاد ، زينب دانشگاه علوم پزشكي ايران , نجفلو ، محمد دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - دانشكده پرستاري
از صفحه :
281
تا صفحه :
287
كليدواژه :
بخش مراقبت‌هاي ويژه , پرستار , هوش اخلاقي.
چكيده فارسي :
مقدمه: هوش اخلاقي به توانايي تشخيص درست از غلط، انتخاب درست و درنهايت رفتار مبتني بر اخلاق اطلاق مي شود. هوش اخلاقي به عنوان عامل مؤثر در افزايش تعهد، مسئوليت پذيري، عملكرد مطلوب و تحقق اهداف سازمان محسوب مي شود. لنيك و كيل (Lennick and Kiel) ساختار هوش اخلاقي را شامل چهار مؤلفه اصلي درستكاري، مسئوليت پذيري، بخشش و همدلي عنوان مي كنند كه براي موفقيت مداوم سازماني و شخصي ضروري است؛ بنابراين اعمال افراد با هوش اخلاقي بالا، پيوسته با ارزش ها و عقايدشان هماهنگ است، عملكرد بالايي دارند و هميشه كارها را با اصول اخلاقي پيوند مي دهند. پرستاران نيز به خاطر نفوذ در خدمات بهداشتي درماني و قبول مسئوليت هاي عظيم، مسئول پذيرش عملكردهاي خود مي باشند. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط ميان هوش اخلاقي و ويژگي هاي جمعيت شناختي در پرستاران بخش هاي مراقبت ويژه انجام شد. مواد و روش ها: در يك مطالعه مقطعي (توصيفي تحليلي)، تعداد 267 پرستار شاغل در بخش هاي مراقبت ويژه بيمارستان هاي شهر تهران در سال 1392 به روش نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند و از نظر هوش اخلاقي مورد بررسي قرار گرفتند. جهت جمع آوري داده ها از نسخه فارسي پرسشنامه هوش اخلاقي لنيك و كيل كه روايي و پايايي آن مورد تائيد قرار گرفته است؛ استفاده شد. سپس داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي مورد تحليل قرار گرفتند. 0/05 P به عنوان سطح معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: تعداد كل نمونه ها 267 نفر بودند كه در محدوده ي سني 50-20 سال قرار داشتند. از اين تعداد 65/54 درصد زن بودند و اكثريت واحدهاي پژوهش، متأهل (73/78 درصد) و داراي سطح تحصيلات كارشناسي (80/52 درصد) بودند. آزمون هاي آماري نشان دادند كه هوش اخلاقي بيشتر پرستاران در حد متوسط (62/9%) 168 بود. همچنين بين متغيرهاي جنس (0/006 =P)، سطح تحصيلات (0/004 =P) و ميزان ساعات اضافه كار (0/004 =P) با هوش اخلاقي پرستاران بخش مراقبت هاي ويژه ارتباط آماري معناداري وجود داشت و بين متغيرهاي سن (0/01 =P)، سابقه ي كار (0/09 =P) و وضعيت تأهل (0/3 =P) ارتباط آماري معناداري وجود نداشت. بحث و نتيجه گيري: با توجه به ماهيت حرفه پرستاري و با تكيه بر يافته هاي اين پژوهش، ارائه راهكار مناسب در زمينه چينش نيروها، برگزاري كارگاه هاي اخلاق ضمن خدمت، جذب و حفظ پرستاران واجد شرايط و انجام مطالعات مداخله اي در اين زمينه جهت ارتقاء هوش اخلاقي و در نهايت موفقيت سازمان نظام سلامت پيشنهاد مي شود.
عنوان نشريه :
علوم مراقبتي نظامي
عنوان نشريه :
علوم مراقبتي نظامي
لينک به اين مدرک :
بازگشت