پيش‌بيني هوش معنوي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي در معتادان مرد در حال ترك استان ايلام

مقدمه: اعتياد به مثابه ي يك عارضه و آسيب فردي و اجتماعي داراي علل و عوامل، ريشه ها، زمينه ها و همچنين عوارض و تبعات سوء اقتصادي، اجتماعي، سياسي، فرهنگي، محيطي، رواني و فردي متعددي مي باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني هوش معنوي بر اساس ويژگي هاي شخصيتي در معتادان مرد در حال ترك استان ايلام انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين پژوهش كه به صورت همبستگي انجام گرفته است، تعداد 250 معتاد مرد در حال ترك به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. از دو پرسشنامه ي ويژگي هاي شخصيتي و هوش معنوي به عنوان ابزار جمع آوري داده ها استفاده شد. ويژگي هاي شخصيتي (روان رنجوري، برون گرايي، تجربه گرايي، توافق پذيري و وجداني بودن) به عنوان متغيرهاي پيش بين و هوش معنوي به عنوان متغير ملاك در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيري تجزيه و تحليل شدند.P 0/01 به عنوان سطح معني داري در نظر گرفته شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه افراد معتادي كه روان رنجوري (7.50 ±35.36) بالاتري دارند از هوش معنوي پايين تري برخوردار هستند. افراد معتاد با ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي ( ±44.6 57.38)، توافق پذيري (59.5 ±16.39) و وجداني بودن (7 ±28.43) بالا، هوش معنوي بالاتري دارند. ويژگي شخصيتي روان رنجوري با ضريب همبستگي 44.0 به عنوان مهم ترين متغير پيش بين در هوش معنوي واحدهاي پژوهش تعيين شد. ضرايب تحليل رگرسيون با روش ورود مكرر براي تركيب خطي متغيرهاي ويژگي هاي شخصيتي و هوش معنوي در سطح كمتر از 001.0 معني دار بود. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش از وجود رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و هوش معنوي در مردان معتاد در حال ترك استان ايلام حمايت مي كند. با توجه به يافته هاي به دست آمده از اين پژوهش مي توان اين گونه بيان داشت كه ويژگي هاي فردي و شخصيتي افراد مي تواند در بهره گيري بهتر از هوش معنوي و در نتيجه سازگاري و حل مسائل مختلف كمك كننده باشد.