بررسي ارتباط بين كيفيت زندگي و حمايت اجتماعي در جامعه بازنشستگان ارتش جمهوري اسلامي ايران

مقدمه: تمرينات و افعال سنگين، فشارهاي رواني و استرس سهمگين عجين با حرفه نظامي، حساسيت و اهميت حمايت اجتماعي در دوران بازنشستگي نظاميان در مقايسه با ديگر گروه هاي سالمند جامعه را دوچندان مي نمايد. به خصوص كه كيفيت زندگي بازنشستگان نظامي، غالباً متأثر از عوارض و صدمات روحي و رواني و جسمي دوران خدمت و سبك زندگي نظامي مي باشد.هدف: پژوهش حاضر به بررسي وضعيت كيفيت زندگي بازنشستگان ارتش جمهوري اسلامي ايران و ارتباط آن با سطح حمايت اجتماعي از اين جامعه مي پردازد.مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي (همبستگي) است. جامعه پژوهش كليه بازنشستگان مراجعه كننده كانون بازنشستگان ارتش جمهوري اسلامي استان تهران در سال 1396 بودند. در اين مطالعه 146 نفر شركت كردند كه 132 نفر (9/ 82) از آنان مرد و 14 نفر (17/1 درصد) زن بودند، ميانگين سني پاسخگويان در اين پژوهش 65/4 سال (انحراف معيار 5/09) بود. افراد به روش نمونه گيري غيرتصادفي ساده (در دسترس) انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها در اين مطالعه، پرسشنامه حمايت اجتماعي نوربك و پرسشنامه كيفيت زندگي ليپاد جهت ارزيابي كيفيت زندگي بود. داده ها به وسيله نرم افزار spss نسخه 20 تجزيه و تحليل شدند و سطح معني داري عدد P در نظر گرفته شد. يافته ها: بر اساس يافته ها ميانگين نمره كيفيت زندگي شركت كنندگان (ميانگين=47/3) با انحراف معيار 5/4 بود كه نشان دهنده وضعيت متوسط كيفيت زندگي است و در خصوص فقدان كل حمايت اجتماعي ادراك شده، 74 نفر فقدان حمايت اجتماعي را با ميانگين 18/9 و انحراف معيار 3/9 گزارش كرده اند كه نشان از تغيير ميزان حمايت اجتماعي دارد. همچنين نتايج نشان داد كه بين حمايت اجتماعي (P 0.0001) با كيفيت زندگي رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.بحث و نتيجه گيري: نظر به ارزيابي اين مطالعه از سطح »متوسط « كيفيت زندگي بازنشستگان ارتش ج. ا. ايران و نقش تعيين كننده تغييرات حمايت هاي اجتماعي در شكل دهي اين وضعيت، تمركز سياست گذاران بر افزايش سطح حمايت اجتماعي، جهت تقويت كيفيت زندگي بازنشستگان نظامي ضرورت دارد. لذا، به عنوان يك اولويت سياستي، توصيه مي گردد.