مباني رجالي ويژه آيت الله خويي در معجم رجال الحديث

كتاب معجم رجال الحديث، تأليف آيت الله سيد ابو القاسم خويي، با توجه به تأخّر تأليف آن نسبت به ساير جوامع رجالي شيعه، در بردارنده آخرين و مهم‌ترين مباحث و ديدگاه‌هاي رجالي شيعه است كه مؤلف در آن به بررسي و نقد آن‌ها پرداخته است. در اين مقاله كوشيده‌ايم مباني مختص آيت الله خويي را بيان كنيم. اين مباني را مي‌توان در دو محور كلي طبقه‌بندي كرد: محور نخست، ناظر به نحوه بهره‌گيري از منابع است و مواردي مانند وثوق سندي، اطمينان از صدور گزاره‌هاي رجالي، اكتفا به منابع شيعي و دست اول، عدم حجيت منابع غير شيعي را شامل مي‌شود. محور دوم، مربوط به فهم عبارات موجود در منابع و نحوه استنباط از آن‌هاست و مواردي مانند عدم منافات تخليط و فسق و عبارت «يُعرَف و يُنكَر» با وثاقت راوي، بطلان اصالت عدالت، لزوم شناخته بودن و وثاقت جارح يا معدل، حجيت شهرت تاريخي در جرح و تعديل و دلالت «مسكون إلي روايته» و «صحيح الحديث» بر وثاقت راوي را در بر مي‌گيرد.