بررسي اثر دو نوع زغال زيستي پوشال برنج و كلش گندم بر برخي ويژگي هاي گياه توت فرنگي

زغال هاي زيستي شكلي از مواد هستند كه در شرايط خاص سوزانده شده و به عنوان مواد آلي به خاك اضافه مي شوند و سبب افزايش مواد آلي خاك و كاهش مخاطرات زيست محيطي مي شوند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثر دو نوع زغال زيستي حاصل از كلش گندم و برنج بر برخي ويژگي هاي گياه توت فرنگي رقم كردستان است. اين پژوهش به صورت فاكتوريل در غالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در استان گلستان به اجرا در آمده است. تيمارهاي اين مطالعه شامل سطوح 1.5 و 3 درصد دو نوع پسماند كاه و كلش گندم و برنج به همراه سه سطح كود شيميايي نيتروژنه و فسفاته به صورت محلول شامل صفر، 50 و 70 درصد نياز طبيعي گياه مي باشد. در اين پژوهش عملكرد، وزن تر گياه، تعداد ميوه با روش هاي معمول اندازه گيري شد. مقدار عناصر نيتروژن، فسفر، پتاسيم و آهن در دو بخش ميوه و اندام هاي هوايي اندازه گيري شده است. نتايج نشان دادكه بيشترين عملكرد ميوه در تيمار 70 درصد نياز كودي و سه درصد زغال زيستي كاه و كلش گندم (83.3 گرم در بوته) به دست آمده است. در تيمار 70 درصد نياز كودي در صورت استفاده از زغال زيستي كاه و كلش گندم و برنج به ترتيب ميزان نيتروژن ميوه 0.7 و 0.5 گرم در صد گرم ماده خشك افزايش يافت. مطابق نتايج اين آزمايش استفاده از هر دو نوع زغال زيستي اثرات بسيار مفيدي بر روي گياه توت فرنگي دارد و زغال زيستي به دست آمده از كاه و كلش گندم نسبت به برنج داراي اثرات بهتري بروي كيفيت و كميت توت فرنگي مي باشد.