تأثير شكل نيتروژن بر تركيب شيميايي و عملكرد ارقام كاهو (Lactuca sativa L.) در كشت بدون خاك

شكل نيتروژن (نيترات و آمونيوم) محلول غذايي مورد استفاده در كشت هاي بدون خاك بر رشد و تركيب شيميايي كاهو مؤثر است. از طرف ديگر ارقام مختلف كاهو پاسخ هاي متفاوتي نسبت به شكل نيتروژن محلول غذايي نشان مي دهند. اين پژوهش به منظور بررسي تأثير شكل نيتروژن بر تركيب شيميايي و عملكرد ارقام كاهوي رومين به صورت كشت بدون خاك انجام شد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با دو عامل نسبت آمونيوم به نيترات و نوع رقم در سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه شهركرد روي گياه كاهو انجام شد. نسبت آمونيوم به نيترات محلول غذايي شامل 5 سطح 0:100، 15:85 با و بدون بازدارنده نيترات سازي DMPP و 30:70 با و بدون بازدارنده نيترات سازي DMPP بود. ارقام كاهوي مورد استفاده نيز شامل دو رقم ترسا4 و كاليفرنيا5 بودند. نتايج نشان داد كاربرد 30 درصد كل نيتروژن محلول غذايي به صورت آمونيوم منجر به افزايش معني‌دار غلظت فسفر بخش هوايي در رقم كاليفرنيا (به ميزان 40 درصد)، كاهش معني دار غلظت پتاسيم بخش هوايي (به ميزان 27.3 و 14.8 درصد به ترتيب در ارقام ترسا و كاليفرنيا) و كلسيم بخش هوايي (به ميزان 42.0 و 31.1 درصد به ترتيب در ارقام ترسا و كاليفرنيا) در مقايسه با عدم كاربرد آمونيوم شد. بيشترين وزن تر بخش هوايي كاهو در رقم ترسا (334 گرم بر گلدان) با كاربرد نسبت 0:100 آمونيوم به نيترات و در رقم كاليفرنيا (435 گرم بر گلدان) با كاربرد نسبت 15:85 آمونيوم به نيترات حاصل شد. كاربرد بازدارنده نيترات سازي DMPP تأثير معني داري بر وزن تر و خشك بخش هوايي و غلظت فسفر، پتاسيم و مس بخش هوايي هر دو رقم كاهو در نسبت هاي 15:85 و 30:70 آمونيوم به نيترات در مقايسه با عدم كاربرد نداشت. برمبناي نتايج اين پژوهش كاربرد نسبت هاي 0:100 و 15:85 آمونيوم به نيترات به ترتيب در ارقام ترسا و كاليفرنيا براي توليد در شرايط مشابه اين پژوهش قابل توصيه است.