تأثير رژيم آبياري و هرس سبز بر برخي صفات كيفي، فيزيولوژيك و عملكرد انگور رقم ياقوتي

با هدف بررسي تأثير تيمارهاي تنش خشكي و هرس سبز بر برخي صفات كيفي، فيزيولوژيك و عملكرد انگور رقم ياقوتي آزمايشي بصورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در منطقه سيستان با اقليم خشك و گرم انجام شد. رژيم آبياري با 3 سطح شامل تامين 100، 75 و 50 درصد نياز آبي براساس تبخير و تعرق پتانسيل درختچه انگور به عنوان كرت اصلي و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد يا عرف محل يا عدم هرس سبز (P1)، هرس شاخه‌هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه (P2) و هرس شاخه‌هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه به علاوه هرس شاخه‌هاي سبز بدون محصول و شاخه‌هاي نرك (P3) به عنوان عامل فرعي بود. با كاهش مصرف آب از 100 به 75 درصد نياز آبي انگور، صفات محتواي نسبي آب برگ، اسيديته آب ميوه، شاخص كلروفيل، شاخص سطح برگ و عملكرد ميوه به ترتيب به ميزان 10.1، 6.5، 8.6، 11 و 18.8 درصد كاهش و همچنين صفات پرولين، قندهاي محلول و نفوذپذيري نسبي غشاء انگور به ترتيب 67.3، 8.75 و 44.84 درصد افزايش يافت. تيمار P3 نسبت به شاهد (P1)، صفات محتواي نسبي آب برگ، شاخص كلروفيل، و عملكرد ميوه را به ترتيب به ميزان 14.7، 12.2 و 25 درصد افزايش و همچنين صفات پرولين، قندهاي محلول، نفوذپذيري نسبي غشاء، اسيديته آب ميوه و شاخص سطح برگ انگور را به ترتيب 18.34، 12.1، 6.8، 8.3 و 21.3 درصد كاهش يافت. نتايج نشان داد كه تامين 100 درصد نياز آبي انگور به همراه هرس شاخه‌هاي سبز از بالاي ششمين برگ بالاي آخرين خوشه به علاوه هرس شاخه‌هاي سبز بدون محصول و شاخه‌هاي نرك بيشترين عملكرد انگور به ميزان 7797 كيلوگرم در هكتار توليد كرد. به طور كلي مي‌توان گفت كه اعمال هرس سبز مي‌تواند منجر به صرفه جويي 25 درصد آب مصرفي انگور ياقوتي بدون كاهش عملكرد شود.