به‌كارگيري رگرسيون پواسني و رگرسيون دوجمله‌اي منفي با انباشتگي صفر براي مدل سازي داده‌هاي آموزشي

زمينه و هدف: بررسي تعداد دروس مردودي و ترمهاي مشروطي دانشجويان از جمله روشهايي است كه ميتواند موفقيت تحصيلي آنان را ارزيابي كند . از آن جا كه اين عوامل در بسياري از دانشجويان مقدار صفر دارند، استفاده از مدلهاي رگرسيون پواسني و دوجمله اي منفي با انباشتگي در صفر كه براي مدلسازي داده هاي شمارشي و برآورد پارامترهاي مدل بكار ميرود، توصيه ميگردد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي كه در سال تحصيلي 89 -88 در دانشگاه علوم پزشكي ايران با جامعه آماري بيش از 6000 دانشجو و با نمونه اي 670 نفري از آنان انجام شد، اطلاعات آموزشي، دانشجويي و جمعيت شناختي دانشجويان از طريق سايت سما و حوزه هاي مرتبط دانشگاه، اخذ گرديد. نمونه گيري به صورت طبقه اي انجام پذيرفت. اين مطالعه در شوراي پژوهشي دانشگاه به تصويب رسيد و كليه اطلاعات دانشجويان به صورت محرمانه بررسي شد. براي تجزيه و تحليل از نرم افزارهاي Stata و SPSS استفاده شد. يافته ها: در رگرسيون هاي پواسني و دوجمله اي منفي با انباشتگي در صفر و براي متغير وابسته تعداد ترم هاي مشروطي، معدل دانشجويان در دانشگاه و سهميه بيشترين نقش را در مدل داشته اند. در مدل هاي فوق و براي متغير وابسته تعداد دروس مردودي، معدل دانشگاه، مقاطع كارشناسي و كارشناسي ارشد در هر دو مدل حضور داشته و مدلها شامل برخي ديگر از عوامل موثر در تعداد دروس مردودي نيز بوده اند. نتيجه گيري: در رگرسيونهاي تعداد ترمهاي مشروطي، معدل و سهميه نقش مهمي دارند به طوريكه افزايش معدل باعث كاهش تعداد ترم هاي مشروطي ميشود. همچنين تغيير از ساير سهميه ها به سهميه مناطق (آزاد) باعث كاهش تعداد ترمهاي مشروطي ميگردد. در رگرسيونها ي تعداد دروس مردودي، معدل در هر دو مدل نقش مهمي دارد و افزايش آن باعث كاهش تعداد دروس مردودي ميشود. همچنين مقاطع كارشناسي و وكارشناسي ارشد نيز باعث كاهش تعداد دروس مردودي مي گردند.