تاثير شش هفته تمرينات مقاومتي با كش بر ميزان درد مفصل و دامنه حركتي مردان ورزشكار مبتلا به سندروم گيرافتادگي شانه

زمينه و هدف: از بين تمامي آسيب هاي شانه، سندروم گيرافتادگي شانه رايجتر بوده و شايعترين علت درد و محدوديت حركتي در ناحيه شانه محسوب مي شود. لذا هدف از پژوهش حاضر، تعيين تاثير شش هفته تمرينات مقاومتي با كش بر ميزان درد مفصلي و دامنه حركتي مردان ورزشكار مبتلا به سندروم گيرافتادگي شانه مي باشد . روش كار: مطالعه حاضر از نوع تحقيقات نيمه تجربي بود. جامعه آماري اين پژوهش مردان ورزشكاران مبتلا به سندروم گيرافتادگي شانه با دامنه سني 20 تا 30 سال بوده، كه به يك مركز مشاوره و تندرستي مراجعه نمودند. كه از اين ميان، 20 نفر به عنوان نمونه آماري اين تحقيق انتخاب شده و به دو گروه تجربي ( 10 نفر) و كنترل ( 10 نفر) تقسيم شدند، در ادامه يك گروه به مدت شش هفته، و هر هفته 3 جلسه تحت تمرين با استفاده از تمرينات مقاومتي با كش قرار گرفت، و گروه ديگر به عنوان گروه كنترل، صرفا فعاليتهاي روزمره خود را انجام ميداد. سپس، به منظور اندازه گيري پيش آزمون و پس آزمون دامنه حركتي از دستگاه الكتروگونيامتر، و براي ارزيابي ميزان درد از مقياس آنالوگ بصري (Visual Analog Scale(VAS) استفاده گرديد. همچنين، داده ها با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معناداري (p≤0.05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در اين پژوهش بهبودي معناداري در ميزان درد مفصل در گروه تجربي نسبت به پيش آزمون و نيز نسبت به گروه كنترل يافت شد (p≤0.05) علاوه بر اين، در مقايسه با گروه كنترل، ميزان دامنه حركتي مفصل شانه گروه تجربي در حركات آبداكشن، چرخش داخلي وچرخش خارجي پس از شش هفته تمرين مقاومتي با كش اختلاف معناداري را نشان داد. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تمرينات مقاومتي با كش بر بهبود درد مفصل و دامنه حركتي مردان ورزشكار مبتلا به گيرافتادگي شانه موثر مي باشد.