بررسي موارد قصور پزشكي منجر به فوت و نقص عضو مطرح شده در كمسيون‌هاي پزشكي قانوني شهر شيراز در رشته تخصصي بيهوشي طي سال هاي 1385 تا 1390

زمينه و هدف : متخصصين بيهوشي بيشتر از ساير رشته هاي تخصصي در معرض شكايت و برخوردهاي قضايي هستند. نظر به اينكه در خصوص علل شكايات و محكوميت متخصصين اين رشته در استان فارس گزارش كاملي در دسترس نبود، اين مطالعه به ارائه نتايج حاصل از ارزيابي فراواني و علل شكايات مطرح شده از متخصصان بيهوشي استان فارس پرداخته است.   روش كار : پژوهش حاضر از نوع مطالعات مقطعي توصيفي و گذشته نگر مي باشد كه طي آن كليه پرونده هاي شكايت از متخصصين بيهوشي موجود در پزشكي قانوني شيراز طي سال هاي 1390-1385 مورد بررسي قرار گرفته است. داده هاي جمع آوري شده شامل خصوصيات دموگرافيك شاكيان، علت شكايت، ويژگي دموگرافيك و پزشكي بيماران، نوع و درجه قصور و نظريه كارشناس كميسيون پزشكي بود كه با استفاده از آمار توصيفي جمع بندي و ارائه گرديد.   يافته‌ها : از ميان كل پرونده هاي بررسي شده، 35 پرونده شكايت از متخصصين بيهوشي استخراج گرديد. بيشتر موارد شكايت در گروه سني 50-40 سال قرار داشت كه 25نفر (71.43%) آن‌ها مرد و10نفر (28.57%) زن بودند. در مجموع 29نفر (82.86%) موارد منجر به فوت و6 مورد (17.14%) منجر به نقص عضو گرديده بود كه 50% آن‌ها آسيب مغزي گزارش شده بود و مهم ترين علت منجر به فوت در 7مورد (24.14%) موارد، مشكلات تنفسي بود.   نتيجه‌گيري : بر اساس يافته هاي اين مطالعه عمده موارد شكايات از متخصصين بيهوشي در رده سني ميانسالان بوده و بيماري زمينه اي چندان در اين شكايات دخيل نبوده است. لذا نبايد به دليل پر خطر بودن بيمار و سن بالاي وي و ترس از شكايت رخداد قصور از ارائه خدمات بيهوشي به بيماران خودداري نمود. ضمناً لازم است به پزشكان بيهوشي اطمينان داده شود كه ضمن انجام وظيفه حرفه اي دقيق خود، نگران شكايات نباشند.