مدرنيته و شعر فارسي در دو دهه سي و چهل خورشيدي

The effect of modernity on modernization of Persian (Iranian) Poetry in 1950s and 1960s

در نوشته حاضر كه حاصل پژوهشي از نوع تاريخي، توصيفي و تحليلي و از نظر نحوه گردآوري داده ها، كتابخانه اي است، پس از نگاهي گذرا به ادبيات مشروطه در برخورد با تمدن غرب، مشخصه هاي شعر فارسي در شكل و محتوا در دهه هاي سي و چهل خورشيدي برشمرده شده است. شكستن قالب ها و اوزان كهن در عين رعايت يا عدم رعايت وزن و قافيه، به كار بردن مضامين و پيام هاي سياسي و اجتماعي تحت تاثير ادبيات مشروطه و نيز سمبوليسم فرانسه، تاكيد بر ابهام گويي، بهره گيري از هر پديده طبيعي و اجتماعي به صورت نمادين براي نقد سياسي و اجتماعي و ظهور «شعر سپيد» و «شعر موج نو»، از مشخصات مهم تر شعر اين دوره شناخته شده است. علاوه بر اين، پيدايش «شعر مقاومت» و «شعر چريكي» و بعضا «پريشان گويي و نامفهوم سرايي» و ظهور تصنعي جريان هاي شعري و ظهور پيام بازگشت به خويشتن اسلامي به ويژه در دهه چهل را مي توان از مشخصه هاي ديگر شعر در اين دهه دانست. مدرنيته به دو صورت مستقيم (آشنايي با ادبيات و شعر غرب) و غيرمستقيم (شكل دادن به گروه بندي هاي اجتماعي، جريان هاي فرهنگي، دگرگوني هاي سياسي و درهم تنيده شدن آن ها) بر شعر اين دوره تاثير گذاشته است. ستيز قلمي بين حاميان قالب هاي سنتي شعر و شعر نو، اختلاف نظر بين شاعران «موج نو» و «شعر نو» و چند شاخه شدن شعر و شاعران، همه انعكاس همين گروه بندي هاي اجتماعي و جريان هاي فرهنگي بوده كه يا تحت تاثير مدرنيته شكل گرفته و يا بر اثر نفوذ مدرنيته از حالت خفته به حالت فعال درآمده است.

(Surveying the Mashruteh Literature (the literature produced after the Iranian Constitutional Revolution of 1950s) and the influence of the Western civilization, the present study investigates the characteristics of Persian poetry in terms of form and content in 1950s and 1960s. The literature of the period is characterized by deconstructing the archaic poetic patterns and meters while preserving the notion of meter and rhyming words followed by French symbolism, by symbolic adaptation of socio-political themes, by emphasizing the ambiguous aspects of the language by the emergence of free verse and. Moreover, the emergence of guerrilla poetry, the popularization of a hallucinatory language and far-fetched concepts in poetry and the revival of the Islamic identity particularly in 1950s are what define poetry of the period. Modernism has influence the poetry of the period directly (through familiarization with the Western literature) and indirectly (through forming various social classes and sectors, cultural movements and the interaction between them). The debates among the advocates of the classic forms and the supporters of the “new poetry,” the divergences between “new wave” poets and “new poetry” movement are reflective of theemergence of newly-formed sections and cultural movements that were all either the fruit of modernism or activated as the result of it.)