بررسي تاثير اجراي طرح پزشك خانواده بر روند شاخص هاي سلامت زيج حياتي جمعيت روستايي استان قزوين طي سالهاي 1382 تا1387

زمينه و هدف: شاخص هاي بهداشتي به منظور مديريت و برنامه ريزي در حوزه سلامت استفاده مي شوند. هدف اين مطالعه بررسي تاثير اجراي طرح پزشك خانواده بر روند شاخص هاي سلامت زيج حياتي استان قزوين طي سال هاي 1382تا 1387 انجام شد. روش كار: اين مطالعه از نوع مقطعي توصيفي تحليلي بود، داده ها به وسيله چك ليست جمع آوري شدند. در مجموع 864 زيج حياتي 108 روستا مربوط به سال هاي 8782 مورد بررسي قرار گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS و آمار توصيفي تجزيه و تحليل شدند.  يافته ها: نتايج نشان داد كه در سال هاي بعد از اجراي پزشك خانواده در استان قزوين نسبت به قبل از آن درصد جمعيت زير 5 سال، درصد جميعت زنان 49-15 ساله، ميزان مواليد خام و شاخص هاي تنظيم خانواده (ميزان استفاده ازآي يو دي، ميزان بستن لوله در زنان و مردان و استفاده از كاندوم و استفاده از آمپول هاي پيشگيري) سير صعودي داشته است. همچنين درصد كودكان كم وزن و درصد مرده زايي نيز افزايش يافته است. اين در حالي است كه شاخص هاي مرگ مادر باردار، مرگ زير يك ماه، و يك سال، و درصد زايمان توسط فرد دوره نديده در منزل سير نزولي داشته است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي توان گفت طرح پزشك خانواده در بهبود برخي از شاخص هاي سلامت نقش مثبت داشته است اما با توجه به مقطعي بودن اين مطالعه، جهت ارزيابي دقيق تر طراحي و اجراي مطالعاتي با حذف عوامل مخدوش كننده ضروري به نظر مي رسد.