بررسي ميزان تاثير سازه هاي مختلف آموزش مدل اعتقاد سلامت بر تجويز منطقي دارو در پزشكان عمومي

استفاده غير منطقي از دارو تاثير بالايي در اقتصاد خانوار و در روند درمان و سلامت افراد دارد و در اين ميان بايد به نقش گروه پزشكي بعنوان تاثير گذارترين ركن فرهنگ تجويز و مصرف دارو توجه جدي نمود. اگرچه آگاهي پزشكان در خصوص اصول نسخه نويسي در حد قابل قبولي ميباشد. ولي در اجرا نتايج متفاوتي ديده مي شود. لذا ضروري است روش هاي موثر بر تغير رفتار نسخه نويسي بررسي و مقايسه گردد. روشكار: در اين مطالعه مداخله آموزشي، 50 نفر از پزشكان عمومي مطب دار كه بيشترين شاخص هاي اصول غير منطقي دارو را داشتند جهت مداخله انتخاب شدند و پس از سنجش هاي اوليه و همسان سازي به روش مبتني بر هدف به دو گروه با آموزش هاي متفاوت سازه هاي مختلف مدل اعتقاد بهداشتي قرارگرفتند و نهايتا پس از يك سال عملكرد آنان جمع آوري و با نرم افزارهاي نسخه پرداز و آماري مقايسه گرديد. يافته ها: تعداد اقلام دارويي هر نسخه بين دو گروه بر اساس آزمون تي گروه هاي مستقل تفاوت معني دار نكرد. ولي تجويز فرآورده هاي ضد ميكروبي و تزريقي در گروه تحت مداخله آموزشي منافع و موانع درك شده به شكل معني داري كمتر از گروه تحت مداخله آموزشي حساسيت و شدت درك شده گرديد همچنين تداخل دارويي دردو گروه تفاوت آماري نداشت. (p≤0/05) نتيجه گيري: آموزش منافع و موانع درك شده، احتمالا موثر تر از آموزش حساسيت و شدت درك شده در جهت تغيير عملكرد و رفتار مي باشد.