تعيين ميزان اثربخشي آموزش مديريت استرس به شيوه‌ي شناختي-رفتاري بركاهش نگرش هاي ناكارآمد و ميزان استرس درنوجوانان مبتلا به بيماري كرونري قلبي

زمينه و هدف: امروزه بيماري هاي قلبيعروقي به عنوان شايع ترين بيماري جدّي در كشورهاي پيشرفته در نظر گرفته مي شود. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان اثربخشي آموزش مديريت استرس به شيوه ي شناختيرفتاري بر كاهش نگرش هاي ناكارآمد و ميزان استرس در نوجوانان مبتلا به بيماري كرونري قلبي است. روش كار: در اين پژوهش آزمايشي تك آزمودني با خط پايه منفرد، كه در فاصله اسفند 1391 تا شهريور 1392 انجام شد، 3 نوجوان مبتلا به بيماري كرونري قلبي مراجعه كننده به بيمارستان قلب و عروق شهيد مدني تبريز، به روش نمونه گيري غيراحتمالي در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسش نامه نگرش هاي ناكارآمد بك و ايزمن، آزمون استرس هري و پكيج آموزش مديريت استرس به شيوه شناختي - رفتاري استفاده شد. متناسب با طرح اجرا شده، براي بررسي اثربخشي مداخلات به عمل آمده، از تحليل هاي نموداري و ترسيمي استفاده شد. همچنين براي تحليل نتايج، فرمول درصد بهبودي و اندازه اثر به كار رفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه اندازه اثر در مولفه نگرش هاي ناكارآمد، در آزمودني اول 8.09 ودر آزمودني دوم 6.73 و در آزمودني سوم 5.32 برآورد شده است كه اندازه اثر هر سه آزمودني بالاتر از اندازه اثر 2.70 است كه نشان مي دهد اندازه اثر مولفه نگرش هاي ناكارآمد در هر سه آزمودني بزرگ است. همچنين اندازه اثر مولفه استرس در آزمودني اول 5.63، و در آزمودني دوم 6.50 و در آزمودني سوم 5.95 برآورد شده است كه اندازه اثر مولفه استرس در هر سه آزمودني بزرگ است. نتيجه گيري: تحليل داده ها نشان داد كه آموزش مديريت استرس در كاهش نگرش هاي ناكارآمد و ميزان استرس نوجوانان مبتلا به بيماري كرونري قلبي تاثير چشمگيري داشته است. چرا كه اندازه اثر آموزش هاي به عمل آمده در مولفه هاي نگرش هاي ناكارآمد و استرس در همه آزمودني ها در حد بالا بود