تغييرات سطوح GDNF ساقه مغز موش هاي پاركينسوني به دنبال مصرف عصاره گل ازگيل ژاپني و 12 هفته تمرين اختياري

زمينه و هدف: بررسي تأثير عصاره هيدروالكلي گل ازگيل ژاپني برسطوح فاكتور نوروتروفيك مشتق از گليال ساقه مغز موشها ي پاركينسون ي به دنبال 12 هفته تمرين اختياري روي چرخ دوار. روشكار: در اين مطالعه تجربي موشهاي صحرايي به 6 گروه: كنترل (كنترل سالم)، كنترل پاركينسوني، تمرين، تمرين-سم، عصاره -سم، و تمرين - عصاره-سم تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت 12 هفته تمرين انجام داد. گروه تمرين-سم 12 هفته تمرين انجام داد، سپس در معرض سم نوروني قرار گرفت. گروه تمرين- عصاره به مدت دوازده هفته تمرين كرد و هر هفته سه بار عصاره را به صورت صفاقي و به ميزان 200 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم دريافت كرد. تخريب ساقه مغز با تزريق محلول 6-هيدروكسي دوپامين با استريوتاكسي به داخل بطن مغز صورت گرفت. داده ها به روش One way ANOVA و آزمون تعقيبي tukey تجزيه و تحليل شد. يافته ها: بين سطوح فاكتور نوروتروفيك مشتق از گليال ساقه مغز گروه كنترل سالم و كنترل پاركينسون تفاوت معنادار بود (p=0.004). همچنين مقدار اين پروتئين در گروهتمرين پاركينسون با گروه كنترل پاركينسون (p=0.015) تفاوت معناداري داشت. تفاوت ميانگين گروه مصرف عصاره پاركينسون با گروه كنترل پاركينسون معنادار نبود (p=0.191). بين سطوح اين فاكتور در گروه تمرين همراه با مصرف عصاره (گروه مكمل) در مقايسه با گروه كنترل پاركينسوني تفاوت معنادار وجود داشت (p=0.008). سطوح اين نورتروفين ساقه مغز در گروه عصاره-پاركينسون با گروه كنترل پاركينسون (p=0.191) و گروه عصاره-پاركينسون با گروه كنترل (P=0.164) تفاوت معناداري نداشت. نتيجه گيري: پيش درمان با استفاده از ورزش به تنهايي و انجام ورزش اختياري همراه با مصرف عصاره توانست از كاهش مقدار فاكتور نوروتروفيك مشتق از گليال در برابر سم عصبي 6 هيدروكسي دوپامين جلوگيري كند. در نتيجه اين پروتكل داراي اثر حفاظتي مي باشد.