بررسي الگوهاي غذايي غالب و ريسك اختلالات ليپيدي در افراد مبتلا به ديابت نوع 2

زمينه و هدف: اثرات يك غذا يا ماده مغذي بر بيماريها به تنهايي ممكن است كم و ناچيز باشد، اما اثرات تجمعي آنها قابل تشخيصاست. يك الگوي غذايي سالم مي تواند خطر ديس ليپيدمي و مشكلات متعاقب را كاهش دهد. هدف اين مطالعه، تعيين اين رابطه در افراد مبتلا به ديابت نوع 2 بود. 35 سال) از مناطق مختلف شهر تهران شركت كردند. داده هاي فردي، فعاليت بدني، تن - روشكار: در اين مطالعه مقطعي 740 بيمار مبتلا به ديابت ( 65 سنجي و نمونه خون بيماران جمع آوري گرديد. دريافت غذايي يك سال گذشته با استفاده از پرسشنامه نيمه كمي بسامد خوراك اعتبارسنجي شده گردآوري شد. الگوهاي غذايي غالب با روش تحليل عاملي تعيين و نسبت شانس ابتلا به اختلالات ليپيدي در رابطه با الگوهاي غذايي توسط آزمون رگرسيون لجستيك سنجيده شد. يافته ها: دوالگوي غذايي غالب شامل الگوي غذايي سالم (دريافت بالاي سبزيجات، گوجه فرنگي، ميوه، ماهي، زيتون، حبوبات) و الگوي غذايي ناسالم (مصرف بالاي كربوهيدرات هاي ساده و تصفيه شده، آب ميوه هاي صنعتي، لبنيات پرچرب، كره، گوشت فرآوري شده، تخم مرغ و ميان وعده ها) مشخص شد. الگوي غذايي سالم شانس هايپرتري گليسريدمي را به ميزان 49 % كاهش داد. همچنين شانس HDL-c افزايش يافته در بالاترين چارك الگوي غذايي سالم 2/4 برابر بيشتراز پايين ترين چارك بود. شانس هايپركلسترولمي در بالاترين امتياز الگوي غذايي ناسالم 3/5 برابربيشتر از پايين ترين امتياز بود. نتيجه گيري: افراد ديابتي به منظور تعديل اختلالات ليپيدي و درنتيجه آن اختلالات قلبي-عروقي نياز به الگوي غذايي جامع قابل اجرا دارند كه بتواند در قالب يك راهنماي غذايي توصيه گردد.