تاثير مورفين خوراكي بر بافت كبد جنين موش صحرائي نژاد ويستار در هفته دوم جنيني: يك مطالعه هيستوپاتولوژيك

زمينه و هدف: بيشتر از 90% زنان از انواع داروها در دوران بارداري استفاده مي‌كنند.­ هدف از اين مطالعه، بررسي تغييرات بافتي كبد جنين موش صحرايي (رت) نژاد ويستار در اثر مصرف مورفين خوراكي توسط مادر باردار مي باشد. روش كار: ­رتها پس از بارداري به چهار گروه تقسيم شدند در گروه هاي تجربي از روز 8 بارداري تا روز 20 بارداري با دوزهاي mg/ml0.1، mg/ml0.2 و mg/ml0.3 مورفين سولفات ­ در ml25 آب مصرفي روزانه رت ها ريخته شد. در روز 21 بارداري ­­ جنين ها طي عمل جراحي ­ خارج و با استفاده از استريوميكروسكوپ كبد جنين ها برداشته شد. نمونه هاي بافتي ­ با روش هماتوكسيلين ائوزين (H E) ­ ­رنگ آميزي شده وبا توسط ميكروسكوپ نوري مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS ارزيابي شدند. يافته ها: بخش هاي كبدي از نظر پارامترهايي مانند هپاتوسيت هاي واكوئله، اتساع سينوزوئيدي و افزايش تعداد سلول هاي كوپفر، لنفوسيت ها و نوتروفيل ها بررسي شدند. هرچند تاثير كمترين دوز مورفين (mg/ml0.1) با گروه كنترل معني دار بود (0.05≥p)، اما دوز هاي مياني mg/ml0.2 و دوز بالا mg/ml0.3 اختلاف بسيار معني داري را نسبت به گروه كنترل نشان دادند (0.001≥p). ­ نتيجه گيري: ­ نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه كمترين دوز مورفين (mg/ml0.1) در جنين تاثيرات كمتري دارد، ولي دوز هاي مياني mg/ml0.2 و دوز بالا mg/ml0.3 باعث ايجاد ناهنجاري و ­ آسيب هاي بافتي قابل توجهي در جنين مي شود. اين اثرات مضر تابع ميزان دوز مصرفي، دوره و مدت زمان استفاده از دارو مي باشد