سنجش محيط آموزشي بخش‌هاي باليني اصلي مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران از ديدگاه كارآموزان و كارورزان بر اساس مدل تغيير يافته DREEM

زمينه و هدف: يكي از الگوهاي اندازه گيري محيط و فضاي حاكم بر آموزش، ابزار سنجش محيط آموزشي دانشگاه داندي (Dundee DREEM)Ready Education Environment)) است كه از آن جهت تحليل مقايسه نگرش دانشجويان نسبت به محيط هاي آموزشي استفاده مي‌شود. هدف از اين مطالعه مقايسه محيط آموزشي بخش هاي باليني اصلي در مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي ايران با استفاده از ابزار DREEM است. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي مقطعي بوده و ابزار مورد استفاده پرسش نامه تغيير يافته DREEM مشتمل بر 44 سوال بود كه با استفاده از نظرات كارآموزان (161 نفر) و كارورزان (106 نفر) گروه هاي اصلي باليني شامل بيماريهاي داخلي، زنان و زايمان، كودكان و جراحي عمومي در بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 16 با انجام آزمونهاي آماري تعيين ضرايب همبستگي، آزمون تي مستقل و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين امتياز پرسش نامه 1/96 از 176 به دست آمد كه با توجه به راهنماي تفسير امتيازات پرسش نامه تغيير يافته DREEM، نكات مثبت در محيط نسبت به نكات منفي غالب بود. ميانگين كلي و ميانگين تمامي حوزه ها به جز درك دانشجو از توانايي علمي خود بر حسب مقطع تحصيلي تفاوت معني دار داشت (p= 0.000). ميانگين تمامي حوزه ها و ميانگين كلي بر حسب بخش هاي باليني معني دار شد (p=0.004).  نتيجه گيري: در همه بخش هاي باليني اصلي، نكات مثبت موجود در محيط نسبت به نكات منفي بيشتر بود. مطالعات بيشتري براي ارزيابي و اطمينان از وجود كيفيت مناسب محيط هاي آموزشي باليني از ديدگاه دانشجويان با استفاده از پرسش نامه تغيير يافته DREEM در ايران نياز است. همچنين مقايسه محيط هاي آموزشي با استفاده از روش‌هاي ديگر ارزيابي محيط هاي باليني مي تواند ما را به استفاده از ابزار مناسب تري جهت اين سنجش رهنمود كند.