عنوان مقاله :
بررسي شكافها و نيازها در برنامه درسي دوره كارشناسي پرستاري در ايران: پيش درآمدي بر طراحي الگوي برنامه درسي مبتني بر شايستگي
پديد آورندگان :
رياضي ، سپند دانشگاه خوارزمي - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي , علي عسگري ، مجيد دانشگاه خوارزمي - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي , حسيني خواه ، علي دانشگاه خوارزمي - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي , دهقان نيري ، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي
كليدواژه :
نياز , برنامه درسي , دوره كارشناسي , پرستاري , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: موضوع ارتقاي شايستگي هاي دانشجويان علوم پزشكي در عرصه هاي علمي، ارتباطي و مهارتي، به عنوان يكي از راهبردهاي ذيل سياست هاي كلان »برنامه جامع آموزش عالي حوزه سلامت «، تصريح شده است. رويكرد مبتني بر شايستگي، در طراحي برنامه هاي درسي در دانشگاه هاي برتر جهان، با اين سياست كلان، تطبيق داشته و با ارايه اسلوبي علمي، تحليل وضعيت موجود را تسهيل مي نمايد. با توجه به اهميت و پيچيدگي دوره كارشناسي پرستاري، مطالعه حاضر، با هدف بررسي شكاف ها و نيازهاي موجود در برنامه درسي دوره كارشناسي پرستاري در ايران به عنوان پيش درآمدي منطقي براي طراحي الگوي برنامه درسي مبتني بر شايستگي انجام شد. مواد و روش كار: پژوهش حاضر، يك مطالعه كيفي و مشتمل بر دو بخش نيازسنجي و مطالعه تطبيقي بود؛ كه به منظور انجام نيازسنجي از فن دلفي و براي مطالعه تطبيقي از الگوي Bereday استفاده گرديد. يافته ها: پس از اولويت بندي اطلاعات حاصل از فرآيند نيازسنجي، در نهايت 8 محور اصلي »شايستگي هاي دانشجويان «، »محتوا «، »سـازمـان دهي محتوا «، »روش هاي آموزشي و تجربيات يادگيري «، »ارزيابي دانشجو «، »زمان «، »نيازهاي جامعه « و »كليت برنامه درسي « استخراج گرديد. در هر محور موضوعات مهم تر به تفكيك مشخص شده و در مجموع 35 گزاره به عنوان شكاف و نياز اصلي در برنامه درسي دوره كارشناسي پرستاري، لحاظ گرديد. همچنين يافته هاي مطالعه تطبيقي نشان داد ، وضعيت موجود برنامه درسي دوره كارشناسي پرستاري در ايران در مقايسه با برنامه هاي درسي مشابه در دانشگاه هاي برتر جهان، افزون بر تأييد وجود برخي شباهت ها، حاكي از تفاوت هايي تأثيرگذار در كليت برنامه درسي اين دوره همچنين هر يك از اجزا و عناصر آن است. نتيجه گيري: دغدغه اصلي شركت كنندگان در اين مطالعه، در خصوص عدم مهارت كافي دانش آموختگان دوره كارشناسي پرستاري بود. آنها معتقد بودند كه به رغم تلاش مسؤولان و دست اندركاران امر آموزش پرستاري، برنامه درسي به گونه اي نيست كه بتواند در دانشجويان، انگيزه ايجاد كند و دانش آموختگان را به درك و نگرش و مهارت لازم در خصوص حرفه خود، برساند. به طور كلي، مطالعه حاضر به كشف برخي نيازها و شكاف هاي موجود در برنامه درسي ايران منجر شـده است و مـي تـوانـد مورد استفاده تـصـمـيم سازان در امر آموزش پرستاري كشور قرار گيرد.