بررسي سيستم‌هاي آناليز مورد استفاده در تعيين غلظت آفت كش ديازينون در منابع آب آشاميدني

زمينه و هدف: روش كروماتوگرافي در اكثر پايش محيطي تركيبات آلي از جمله آفت كش ها بخصوص در مقاديركم مورد استفاده قرار مي گيرد. روش كار: اين مطالعه از نوع بررسي مقطعي بود. در اين مطالعه استخراج مايع مايع با استفاده از حلال دي كلرومتان براي 60 نمونه آب به حجم 250 سي سي از 10 منبع چاه و چشمه روستاهاي طرقبه و شانديز در فصل زمستان انجام گرفت و با استفاده از دستگاه هاي كروماتوگرافي لايه نازك ((TLC، كروماتوگرافي لايه نازك با كارايي بالاHPTLC) ) و كروماتوگرافي مايع با كارايي بالا (HPLC) اندازه گيري شد. سپس داده هاي حاصل از آناليز با دستگاه هاي موجود مقايسه گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آناليز و اختلاف آماري معني داري 05 /0 p در نظرگرفته شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه ميانگين بازيافت روش استخراج با دي كلرومتان 12.12 ±92.80% بود. همچنين ميانگين غلظت ديازينون در فصل زمستان با استفاده از دستگاه هاي كروماتوگرافي لايه نازك ((TLC، كروماتوگرافي لايه نازك با كارايي بالاHPTLC) ) وكروماتوگرافي مايع با كارايي بالا (HPLC) برابر با µg 0.01 و 0.58 مشاهده شد. در آناليز با دستگاه HPLC، غلظت آفت كش ديازينون در چشمه هاي مناطق مورد بررسي، غيرقابل تشخيص و چاه هاي منطقه شانديز با ميانگين غلظت ( µg0.71) بيشتر از چاه هاي طرقبه ( µg0.52) آلوده بودند. در آناليز با دستگاه HPTLC در منابع آب (چاه و چشمه) منطقه طرقبه ديازينوني مشاهده نشد ولي چاه هاي منطقه شانديز ( µg0.018) از چشمه منطقه آلوده تر بود. نتيجه گيري: نسبت به دستگاه HTPLC، دستگاه HPLC دقت بيشتري براي آناليز كردن ديازينون دارد كه تفاوت آماري معني داري بين اين دو مشاهده شد (0.001p= ). با بررسي دو منطقه در فصل زمستان، منطقه شانديز از طرقبه آلوده تر بود.