تاثير هشت هفته تمرين هوازي بر عوامل خطرزاي هورموني و قلبي-عروقي زنان مبتلا به سرطان سينه

زمينه وهدف: افزايش و كاهش برخي از هورمون ها در بدن و تجمع آن در بافت سينه، خطر ابتلا به سرطان سينه را بالا مي برد. هدف از پژوهش حاضر، تاثير هشت هفته تمرين هوازي بر گلوبولين متصل به هورمون جنسي، هورمون رشد شبه انسولين1 و ليپوپروتئين هاي سرم بيماران مبتلا به سرطان سينه بود.  روش كار: 24 زن 4555 سال مبتلا به سرطان سينه انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه هوازي (12=n) و كنترل (12=n) تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه تمريني به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته و به مدت 60-90 دقيقه در روز به فعاليت ورزشي پرداختند. در اين مدت، گروه كنترل هيچ گونه فعاليت ورزشي منظم نداشتند. قبل و بعد از هشت هفته، از كليه آزمودني ها نمونه گيري خوني انجام شد. با استفاده از روش آزمون تحليل واريانس يك طرفه، تجزيه و تحليل آماري داده ها انجام گرفت و در صورت معني دار بودن، از آزمون تعقيبي توكي براي تعيين محل اختلاف استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه تفاوت معني داري بين ميزان گلوبولين متصل به هورمون‌هاي جنسي زنان SHBG (Sex hormonebinding globulin)، LDL (Lowdensity lipoprotein) و كلسترول تام در قبل و بعد از هشت هفته فعاليت هوازي مشاهده مي شود. همچنين فعاليت ورزشي موجب كاهش معني دار وزن (0.001=p) در آزمودني هاي گروه تمرين نسبت به گروه كنترل شد.  نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان مي دهد كه فعاليت هاي ورزشي هوازي بر سرطان سينه تاثير مثبت دارد و مي تواند در كاهش عوارض اين بيماران در كنار دارودرماني و ساير مداخلات پزشكي كمك كنند.