اندازه‌گيري سطح عنصر سلنيوم در خون بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس در شهر اصفهان

زمينه و هدف: بيماري مولتيپل اسكلروزيس (ام اس) يك بيماري خود ايمني، التهابي و مزمن است كه به صورت ضايعات عصبي يا ميلين تخريب شده در جسم سفيد مغز، طناب نخاعي و اعصاب بينايي بروز ميكند. اين بيماري نيز مانند ساير بيماري‌هاي خود ايمني در ميان خانم‌ها و در سنين جواني شيوع بيشتري دارد به طوري كه بيشترين افراد مبتلا به آن خانمها و جوانان مي‌باشند. اين بيماري در آقايان معمولاً در سنين بالاتر بروز پيدا ميكند و در مراحل پيشرفته تشخيص داده ميشود. از طرفي اصفهان يكي از مناطق پر خطر در زمينهي ابتلا به اين بيماري گزارش شده است. در بسياري از تحقيقات انجام شده ارتباط بين اين بيماري با فلزاتي نظير روي، مس و آهن بررسي شده است. محققان و پژوهشگران بيماريهاي خاص، غلظت عناصر بدن اين بيماران را با استفاده از نمونه هاي خوني يا مايع نخاعي پيگيري كردهاند؛ لذا در اين مطالعه سعي بر آن شد  تا با استفاده از نمونههاي خوني، ارتباط بين تعدادي از عناصر سنگين و اين بيماري و نيز ارتباط برخي از عناصر شاخص موجود در منطقه اصفهان با اين بيماري بررسي شود. روش كار: جهت تعيين سطح عنصر سلنيوم خون بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس، از 58 بيمار و با همكاري بخش ام اس بيمارستان آيت الله كاشاني اصفهان و به شكل كاملاً تصادفي در مدت چهار هفته نمونه هاي خوني تهيه و توسط روش فعال سازي نوتروني و با استفاده از روش آماري SPSS و آزمون تي مورد بررسي قرار گرفتند.  يافته‌ها: براساس نتايج به دست آمده در اين تحقيق و همچنين ديگر پژوهش‌هاي انجام شده احتمال كمبود ميزان سلنيوم در خون بيماران ام اس نسبت به  ميزان نرمال آن زياد بود. نتيجه‌‌گيري: هر گونه انحراف سلنيوم از ميزان طبيعي مي‌تواند يكي از عوامل مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس باشد يا حداقل ممكن است در اينكه يك بيمار چه نوع مولتيپل اسكلروزيس را دارد، نقش داشته باشد.