استراتژي‌هاي گفتگو در تعامل پزشك با بيمارِ رقيب

زمينه و هدف: مطالعه تعامل پزشك  بيمار از زواياي مختلف قابل ارزيابي است. تحقيق حاضر به ارزيابي اين موضوع از منظر بيمارِ رقيب مي‌پردازد. روش كار: روش مورد استفاده در اين تحقيق تحليل گفتگو است كه در آن 33 مشاوره از 50 مشاوره ضبط شده درمانگاهي در بيمارستان شهيد فقيهي شيراز مورد تحليل قرار گرفت. بر اين اساس با روشي توصيفي تحليلي مبتني بر تحليل گفتگو به استخراج راهبردهاي گفتگوي پزشك و بيمار رقيب با يكديگر پرداخته است. يافته‌ها: نتايج داده‌ها نشان مي‌دهد كه بيماران از چهار استراتژي ترديد، پذيرش، كسب اطمينان، و چانه‌زني استفاده مي‌كنند. متناظر با هر استراتژي نيز پزشكان از استراتژي‌هاي توجيهي/اقناعي، انذاري، قطعيت، و اگر... بايد استفاده مي‌كنند. علاوه بر اين، پزشكان از سه استراتژي بازبينانه، اغماض و عبور، و دفع نيز استفاده مي‌كنند كه مبتني بر رابطه نابرابر و اعمال يك سويه قدرت از سوي پزشك است. نتيجه‌گيري: نكته مهم در اين زمينه اين است كه هر چه تعامل بين پزشك و بيمار شفاف و مبتني بر تعامل فعال باشد، بيمار اعتماد بيشتري به اين تعامل دارد و استراتژي پذيرش يا تبعيت براي بيمار و انذار براي پزشك رقم مي‌خورد. اين استراتژي نوعي رويكرد مشاركت‌جويانه است كه در آن بيمار و پزشك به تبادل شفاف اطلاعات مي‌پردازند و كمك به فرآيند تشخيص و درمان به طور خاص تبعيت بيمار مي‌كند. با توجه به تغييرات گسترده اجتماعي استفاده از رويكردهاي مشاركتي در مشاوره‌ها هم رضايت طرفين تعامل را تأمين خواهد كرد و هم باعث مي‌شود كه بيمار بيشترين نفع را از مشاوره ببرد.