بررسي حذف فتوكاتاليستي پنتاكلروفنل با استفاده از نانوذرات اكسيد روي در حضور اشعه UV از محلول آبي

زمينه و هدف: پنتاكلروفنل (Pentachlorophenol) يك تركيب آلي و جزو آلاينده‌هاي متقدم و سرطان‌زا است. استفاده گسترده PCP در جهان، آلودگي­هاي زيادي را در آب و خاك ايجاد كرده است. هدف اين مطالعه بررسي كارايي حذف پنتاكلروفنل با استفاده از فرايند ZnO/UV و ارزيابي تأثير پارامترهاي مؤثر در حذف آن مي‌باشد. روش كار: اين مطالعه از نوع بنياديكاربردي مي باشد كه در مقياس آزمايشگاهي انجام شد. فاكتورهاي مختلف شامل pH، غلظت پنتاكلروفنل و دوز نانوذرات در زمان تماس مختلف در حذف پنتاكلروفنل بررسي شدند. سنجش مقدار پنتاكلروفنل در نمونه‌ها با استفاده از دستگاه HPLC و بررسي گروه هاي عملكردي بر روي جاذب با FTIR انجام شد. آناليز داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS.16 انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه با كاهش pH، كاهش غلظت پنتاكلروفنل و افزايش مقدار نانوذره راندمان حذف پنتاكلروفنل افزايش مي‌يابد (89 درصد براي 3 =pH در مقابل 60 درصد براي 9 =pH). ااز نتايج XRD و SEM مشخص شد كه قطر نانوذرات اكسيدروي 20 نانومتر است. اشعه UV به‌تنهايي تأثير كمي در حذف پنتاكلروفنل داشته و تابش آن بر روي نانوذرات راندمان حذف پنتاكلروفنل را تا حدود 90 درصد افزايش داد. سينتيك واكنش از مدل Langmuir Hinshelwood و جذب پنتاكلروفنل (در 30 دقيقه اول فرايند بدون حضور UV) از مدل ايزوترم فروندليخ تبعيت مي‌كند. آناليز FTIR نشان داد كه گروه‌هاي عاملي OH و كربوكسيل نقش مهمي در جذب پنتاكلروفنل دارند. نتيجه­ گيري: با توجه به نتايج حاصل مي‌توان از فرايند ZnO/UV در شرايط اسيدي به‌عنوان روشي مؤثر در حذف پنتاكلروفنل از منابع آبي استفاده نمود.